Έχε το νου σου στο παιδί...

Ολοκληρώθηκε για τις Μικτές της ΕΠΣ Λέσβου το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα προεπιλογής εθνικών ομάδων στο γειτονικό νησί της Χίου. Ένα ακόμα ποδοσφαιρικό ταξίδι έφτασε στο τέλος του για αυτά τα παιδιά, που φόρεσαν με καμάρι τις φανέλες τους και επί μία εβδομάδα έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό μέσα στα γήπεδα, πολλές φορές και κάτω από ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες.

Οι περισσότεροι θα σταθούν στο αποτέλεσμα. Το ποδόσφαιρο εξάλλου έχει συνδεθεί με τη νίκη, την ισοπαλία και την ήττα. Την πρόκριση και τον αποκλεισμό. Στην περίπτωση μας φέτος, οι Μικτές της ΕΠΣ Λέσβου σε παίδες και νέους δεν κατόρθωσαν να περάσουν στην επόμενη φάση. Και πριν καλά - καλά επιστρέψουν στο νησί μετά από τόσες μέρες μακριά από γονείς, συγγενείς και φίλους, κάποιοι δυσκολεύονται να πουν έστω και ένα μπράβο, συνοδεύοντας το με ένα παρηγορητικό χτύπημα στην πλάτη. Έγινε της μόδας, βλέπετε, τελευταία να ασκείται κριτική στη διοίκηση της ΕΠΣ Λέσβου επί παντός επιστητού. Είναι και πολλοί όσοι βρέθηκαν μετά τις εκλογές της ΕΠΟ στο αντιπολιτευόμενο μπλοκ, που εναντιώνεται στον Σταύρο Ψαρόπουλο...

Εκείνο που δεν καταλαβαίνουν όμως είναι ότι το να «χτυπάς» τη διοίκηση της ΕΠΣΛ για την «αποτυχία» των Μικτών ομάδων να προκριθούν στη Β' Φάση ενός Πανελληνίου Πρωταθλήματος, αποτελεί ανηθικότητα εις βάρος αυτών των παιδιών. Παιδιών, που τίμησαν τη Λέσβο και τη Λήμνο με την αγωνιστικότητα τους, που πάλεψαν έντιμα μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο και που όταν όλα είχαν πλέον τελειώσει, έκλαψαν από απογοήτευση λόγω του αποκλεισμού τους και χρειάστηκε να τους σηκώσουν με κόπο από το χορτάρι οι προπονητές και οι συνοδοί τους.

Ποιος νομίζει λοιπόν ότι έχει το δικαίωμα να καπηλεύεται τα δάκρυα 14χρονων και 16χρονων παιδιών, για να κουνάει σήμερα επιδεικτικά το δάχτυλο σε όσους κρατούν τις τύχες του λεσβιακού ποδοσφαίρου στα χέρια τους; Έγιναν λάθη; Ναι. Φταίνε τα παιδιά; Όχι. Ξεκάθαρα πράγματα. Μόνο συγχαρητήρια, όμως, αξίζουν αγωνιστικά και στις δύο ομάδες μας.

Κάποιοι μπερδεύονται. Η συγκεκριμένη διοργάνωση αφορά στην παραγωγική διαδικασία, όχι στο ξερό αποτέλεσμα. Μέσα από το συγκεκριμένο πρωτάθλημα αναδεικνύονται οι νεαροί ποδοσφαιριστές που θα στελεχώσουν τις Εθνικές μας ομάδες. Δε σημαίνει ότι αν η ΕΠΣ Λέσβου κατακτούσε τον τίτλο θα είχε μια 11αδα παικτών της στην Εθνική παίδων ή νέων. Δε σημαίνει όμως ότι και τώρα που αποκλείστηκε, δεν υπάρχουν παιδιά που ξεχώρισαν με την αγωνιστική παρουσία τους και μπορεί να αξιοποιηθούν. Ας ασχοληθούμε επιτέλους με την ουσία. Την οργάνωση δηλαδή και τη μεθοδολογία που πρέπει να ακολουθείται, για να παράγουμε ως νησί περισσότερους ταλαντούχους ποδοσφαιριστές. Συχνότερα. Υπάρχουν εξάλλου διαχρονικά πολλές επιτυχίες, ατομικές και συλλογικές. Ας γίνουν οδηγός. Πρώτα όμως, ας αποβάλουμε τις μίζερες λογικές, τις χαιρεκακίες, τα μικροσυμφέροντα και τις προσωπικές αντιδικίες.

Αν καθυστέρησαν φέτος να στελεχωθούν προπονητικά οι Μικτές, ας μη συμβεί και του χρόνου. Αν ξεκίνησαν αργά οι προπονήσεις, ας μαζευτούμε νωρίτερα. Αν ένα παιδί αξίζει, ας επιλεγεί. Αν μια ομάδα αποτύχει, ας χειροκροτηθεί. Αν κάποιος γκρινιάζει μόνο, ας το ξανασκεφτεί. Και αν κάποιος χαίρεται με όλο αυτό σήμερα, ας κοιταχτεί…