"Μπάλα στον Αέρα" 99 FM. Ακούστε Ζωντανά
Αν υπάρχει μία ομάδα που μπορεί να υπερηφανεύεται για την μοναδικότητά της και την ιδιαίτερη διαδρομή της στα λεσβιακά γήπεδα από ιδρύσεως, «παράγοντας» δική της ξεχωριστή ταυτότητα μέσα από εποχές που ο Αιολικός τραβούσε πάνω του αναπόφευκτα όλα τα βλέμματα και πιο πρόσφατα που η… συμπολίτισσά της Καλλονή έφτασε ως τα σαλόνια της Α΄ Εθνικής, αυτή δεν είναι άλλη από τον Διαγόρα.
Αν ο Διαγόρας τώρα οφείλει σε κάποιον πολλά για το ότι βρίσκεται από το 2005 και μετά συνεχώς στο προσκήνιο, κατακτώντας ή διεκδικώντας τους εγχώριους τίτλους και στοχεύοντας πάντοτε στην συμμετοχή του στις εθνικές κατηγορίες, αυτός δεν είναι άλλος από τον Χρυσόστομο Χατζηκυριάζη… Τον κατά κόσμον Τόμυ, που με την δική του ιερή τρέλα, κρατάει τον Διαγόρα τα τελευταία χρόνια (βοηθούντος κατά περιόδους βεβαίως και του Φώτη Αλεξανδρή) σε υψηλό επίπεδο και στην εποχή του, η ομάδα της Αγίας Παρασκευής και χάρη στον ίδιο, επικοινωνήθηκε περισσότερο από ποτέ και πέραν του λεκανοπεδίου, «κερδίζοντας» φίλους από όλο το νησί…
Εμένα προσωπικά ο Τόμυ με «κέρδισε» όταν όρθωσε στα ίσια το ανάστημα του Διαγόρα απέναντι στα μεγάλα οικονομικά μεγέθη της Καλλονής (των Μαλλή, Δουνιά συν αργότερα των Βέρρου και Γώγου) και του Αιολικού (του Γιάννη Φλωρίδη), καταφέρνοντας στην φοβερή συνύπαρξη και των τριών ομάδων μας στη Δ΄ Εθνική, να τους παίξει στα ίσια και να μείνει στο τέλος πίσω τους, όταν ξέμεινε (όπως ξεμένει σχεδόν πάντα μετά τα Χριστούγεννα) από… οικονομικές δυνάμεις.
Ο Διαγόρας αν γυρίσετε το χρόνο πίσω σε αυτήν την ωραία εποχή, ήταν εκείνος που με μικρότερο μπάτζετ και από την Καλλονή και από τον Αιολικό το 2009, είχε φτιάξει εξαιρετική ομάδα, που υπό την τεχνική ηγεσία του Φώτη Κοκκινέλλη, έκλεβε τις εντυπώσεις από το δίπολο που στηνόταν μεταξύ Καλλονής και Μυτιλήνης…
Όταν στην Καλλονή και στον Αιολικό έριχναν λεφτά με το τσουβάλι για τους Τσάμαρη, Ζορμπαλά, Ριζούλη και Καρτάλη ή Τσιανάκα, Νταλαμπέκη, Δάρρα από την άλλη, εκείνος με φθηνότερες λύσεις από «λαβράκια» τύπου Κάρδαρη, Κόκα, Ρούμπου και Σεραφίγγου, θριάμβευε στις Αμφιάλες και προετοίμαζε το δικό του ιδιόκτητο γήπεδο…
Ακόμα και φέτος, που η οικονομική συγκυρία είναι δύσκολη και η επιτυχία της ΑΕΛΚ έχει θαμπώσει τα πάντα στο πέρασμά της, ο Διαγόρας δεν κώλωσε να βγει να διεκδικήσει πρωτάθλημα και άνοδο απέναντι στον Αιολικό που βρέθηκε καταδικασμένος να επανέλθει σε τροχιά καταξίωσης και από την συγκλονιστική παρουσία του κόσμου του προχτές στο ντέρμπι, απέδειξε πως και του χρόνου θα είναι ξανά σε pole position για μία χρονιά που θα πρωταγωνιστήσει… Για τον Διαγόρα είναι άδικο να μπαίνει στη διαδικασία αντιπαλότητας με τον Αιολικό ή την Καλλονή…
Για τον Διαγόρα είναι άδικο να πολτοποιεί τη διαδρομή του κάτω από συγκριτικούς οδοστρωτήρες που τον περνάνε άλλοι… Γιατί ο καθένας γράφει τη δική του ιστορία και ο Διαγόρας στα κιτάπια της ΕΠΣ Λέσβου και στα χιλιόμετρά του έξω από τη Λέσβο, έχει γράψει ήδη πολλά και θα γράψει κι άλλα… Με τη δική του ξεχωριστή μαγκιά. Αυτά…
ΥΣ: Ο Διαγόρας επιβεβαίωσε ότι είναι μεγάλη ομάδα και από την φιλοξενία του στον Αιολικό
Άρθρο που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "ΡΕΒΑΝΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ" στις 17/3/2014
Βεβαιωθείτε ότι εισάγετε τις (*) απαιτούμενες πληροφορίες, όπου ενδείκνυται. Ο κώδικας HTML δεν επιτρέπεται.
