Υπομονή και στήριξη, όχι γκρίνια!

By Σεπτεμβρίου 12, 2016

Το ξεκίνημα του Αιολικού στο πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής δεν ήταν σίγουρα το καλύτερο δυνατό, όμως συγκριτικά με την περυσινή σεζόν, υπάρχουν σίγουρα πολλά ενθαρρυντικά σημεία, στα οποία μπορεί να σταθεί κάποιος.

Αρχικά, ας ξεκαθαρίσουμε ότι ο Αιολικός δεν έχει πρωταγωνιστικό στόχο. Το επισημαίνουν σε κάθε ευκαιρία οι «κυανόλευκοι» και είναι πολύ βασικό να το κατανοήσουν όλοι, ώστε να μη ζητάνε παραπάνω από όσα αυτή η ομάδα –έτσι όπως έχει χτιστεί- μπορεί να καταφέρει. Ασφαλώς και είναι καλοδεχούμενη κάθε ενδεχόμενη υπέρβαση, αλλά δεν μπορεί και δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να είναι και αναγκαίο ζητούμενο, αυτή την περίοδο.

Ο νέος Αιολικός φτιάχνεται σχεδόν από το μηδέν. Επομένως, χρειάζεται υπομονή από όλους, μέχρι να μπορέσει η ομάδα να δείξει όλα όσα μπορεί μέσα στο γήπεδο. Αναμφίβολα, η πρεμιέρα στη Βάρδα, με μια πρώτη ανάγνωση του αποτελέσματος φέρνει απογοήτευση. Η ήττα δεν αρέσει σε κανέναν. Με μια δεύτερη ανάγνωση όμως, σε σχέση με το αντίστοιχο ματς για παράδειγμα της περσινής περιόδου στη Χαλκίδα και την ήττα επίσης με 1-0, ο Αιολικός ήταν πολύ καλύτερος. Μπορεί να δέχθηκε νωρίς το γκολ από μια στημένη φάση, αλλά είχε τον έλεγχο στη συνέχεια, έπαιξε με διάθεση, δημιούργησε πολλές κλασικές ευκαιρίες, όμως δεν σκόραρε. Με εξαίρεση ένα «νεκρό» διάστημα μεταξύ 55'-70', όταν κινδύνεψε να δεχθεί και δεύτερο γκολ, η ομάδα της Μυτιλήνης ήταν εκείνη που διεκδικούσε συνεχώς κάτι από το ματς και αδίκως δεν απέσπασε έστω το βαθμό της ισοπαλίας.

Ο Πέτρος Μίχος, δεδομένων των απουσιών και των διαθέσιμων επιλογών του στον πάγκο, ανακάτεψε την τράπουλα πολλές φορές, αλλάζοντας πρόσωπα αλλά και διάταξη στο χώρο. Ο Λαλάς βρέθηκε από το δεξί άκρο της επίθεσης στο αντίστοιχο της άμυνας, πριν επιστρέψει ξανά στη γραμμή κρούσης στα τελευταία λεπτά. Ο Μανουσάκης αγωνίστηκε τόσο πίσω από τον σέντερ φορ, όσο και στα άκρα, ο Ραζάκ άλλαξε πλευρές, όπως και ο Καδής, ενώ με την είσοδο του Χρήστου στο ματς, ο Μπουρούς έπαιξε και πίσω και δίπλα από τον φουνταριστό επιθετικό. Το ότι δεν σκόραρε ο Αιολικός ήταν καθαρά θέμα επιπολαιότητας στην τελική προσπάθεια, αλλά και ατυχίας, όπως στην περίπτωση του δοκαριού του Μίχου. Ακόμα κι έτσι όμως, κανείς δεν μπορεί από το πρώτο ματς να καταδικάσει ενδεχομένως τον Μπουρού, επειδή απώλεσε τις κλασικότερες ευκαιρίες. Αντιθέτως, τώρα είναι που χρειάζεται στήριξη ο νεαρός Μυτιληνιός.

Εκείνο που πρέπει να συνειδητοποιήσουν όλοι, είναι ότι από τη στιγμή που άπαντες στην ομάδα κρατάνε χαμηλά την μπάλα, δεν δικαιούται κανείς να τη… σηκώνει στον αέρα με το έτσι θέλω. Ο Αιολικός φτιάχνει τις βάσεις. Αυτό εξάλλου ζητούσαμε όλοι μετά το τέλος της περσινής σεζόν. Και για πρώτη φορά, η ομάδα επένδυσε σε νεαρές ηλικίες, διεκδικώντας την επιτυχία, που τόσο πολύ αναζητά ο φίλαθλος κόσμος της, μέσα από ελπιδοφόρους και φιλόδοξους παίκτες και όχι μέσα από ποδοσφαιρικές φίρμες, που όλα τα προηγούμενα χρόνια υπόσχονταν πολλά και έπρατταν ελάχιστα.

Το κριτήριο του κόσμου πάντως είναι αλάνθαστο. Και πιστεύω ότι την Κυριακή, απέναντι στην επίσης ιστορική Παναχαϊκή, οι φίλαθλοι της Αιολικού στη Μυτιλήνη θα το αποδείξουν στην κερκίδα. Υπομονή και στήριξη χρειάζεται η ομάδα. Ακόμα κι αν δεν κερδίζει ο Αιολικός τέτοια ματς όπως το χθεσινό στη Βάρδα, κάτι φαίνεται να αλλάζει. Και στις εποχές που διανύουμε, αυτό το «κάτι» πρέπει ο κόσμος να το αγκαλιάσει!

Στο δια ταύτα. Δεν αξίζει άλλη μιζέρια στον Αιολικό. Ας μην τορπιλίζουμε λοιπόν με γκρίνιες το όλο κλίμα, ακόμα δεν ξεκίνησε καλά-καλά το πρωτάθλημα…

Προσθήκη σχολίου

Βεβαιωθείτε ότι εισάγετε τις (*) απαιτούμενες πληροφορίες, όπου ενδείκνυται. Ο κώδικας HTML δεν επιτρέπεται.

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Powered by CJ web | Made with love by CJ web, Creative web Journey