Το μετάλλιο της Όλγας ας φέρει δύο… ταρτάν!

By Ιουλίου 05, 2018

Η σημερινή μέρα είναι ιστορική. Και η πρωταγωνίστρια της ιστορίας, η Όλγα Φιάσκα, θα το διαπιστώσει σε μερικά χρόνια, όταν ο Τύπος της τότε εποχής θα μνημονεύει την επιτυχία της σε αφιερώματα για το στίβο, όπως εμείς σήμερα «σκαλίζουμε» το παρελθόν για να θυμηθούμε με περηφάνια τα μετάλλια του Κώστα Κεντέρη, της Αγγελικής Τσιολακούδη, του Δημήτρη Ρέγα, της Γρηγορίας Κεραμιδά ή τις διακρίσεις του Ανέστη Πουλιόγλου, του Γιάννη Αποστόλου, του Στέλιου Κοπάνου, του Γιώργου Αγιασώτη, του Γιώργου Πάνου, της Βαρβάρας Ζώχου, της Μαριάννας Γκάγκα, της Πηνελόπης Πετρέλλη, της Κατερίνας Καρατζά, πιο πρόσφατα του Πέτρου Χατζίου, της Ιωάννας Λιτσολάρη, του Φάνη Θεριουδάκη, της Μαρίτας Αργυρού ή παλαιότερα των Γεωργατσέλλου και της Κατσικαδέλλη. Είμαι σίγουρος ότι ενδεχομένως να ξεχνάω κάποιους, αλλά προσεχώς υπόσχομαι να ετοιμάσουμε ένα αφιέρωμα με όλες αυτές τις επιτυχίες για να αποδώσουμε τις τιμές που αρμόζουν στον κλασικό αθλητισμό του νησιού μας.

Του ΒΑΓΓΕΛΗ ΠΑΠΑΝΤΩΝΗ

Εκεί που πρέπει να σταθούμε, ωστόσο, είναι στη δουλειά που γίνεται από τους προπονητές και τους συλλόγους, στις αντιξοότητες που αντιμετωπίζουν καθημερινά και φυσικά στις ελλιπέστατες αθλητικές εγκαταστάσεις της Λέσβου. Τα επιτεύγματα των πρωταθλητών μας, σε διεθνές επίπεδο, είναι βέβαιο ότι δεν συγκρίνονται με κανένα αντίστοιχο στις αναπτυξιακές ηλικίες, πουθενά στον κόσμο. Αν δει κάποιος το Κλειστό Προπονητήριο του Γκόμελ, όπου προπονείται η Χάνα Ζούμπκοβα στη Λευκορωσία, η αθλήτρια δηλαδή που κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στα 5.000μ βάδην στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κ18, αφήνοντας στη 2η θέση την Όλγα Φιάσκα, τουλάχιστον θα μελαγχολήσει.

Όμως την ίδια στιγμή, το γεγονός ότι σε όλες τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης υπάρχουν υπερσύγχρονες αθλητικές εγκαταστάσεις, που βοηθούν τα παιδιά να εξελίσσονται διαρκώς, φέρνοντας πίσω στις χώρες τους μετάλλια σε τέτοιες διοργανώσεις, είναι εκείνο που δίνει ακόμα μεγαλύτερη αξία στην επιτυχία της Όλγας.

Πραγματικά, δεν μπορεί να υπάρχει άλλος αθλητής ή αθλήτρια που ανέβηκε ή θα ανέβει στο βάθρο αυτής της διοργάνωσης στο Γκιορ της Ουγγαρίας και προπονείται σε ταρτάν φουσκωμένα από τη βροχή και τον ήλιο, «σκασμένα» στα περισσότερα σημεία τους, φθαρμένα από βαρέα οχήματα που μπήκαν για να… ανακαινίσουν τον ποδοσφαιρικό «Ταρλά», λες και δεν υπήρχε στίβος, πατώντας μέχρι και πάνω στους βατήρες εκκίνησης, σπάζοντας εμπόδια και μην έχοντας καν την ευθιξία να καλύψουν τις ζημιές που δημιούργησαν με το πέρας των εργασιών.

Φτάσαμε στο 2018 και αισθάνομαι πως θα πρέπει να πανηγυρίζουμε κιόλας για την εξαγγελία ανακαίνισης των ταρτάν στα Στάδια Μυτιλήνης και Καλλονής. Όταν πρόσφατα ξοδεύτηκε 1,55 εκ. ευρώ για να κάνει στην ουσία… κουμάντο η ΑΕΛΚ στον «Ταρλά», τους ήταν πολύ… βαρύ να επενδύσουν περί τις 350.000 ευρώ ακόμα, σε ένα νέο ελαστικό τάπητα. Λες και αν ανακαίνιζαν το σπίτι τους όλοι αυτοί, θα άφηναν την παλιά πόρτα ή το φθαρμένο πάτωμα στην είσοδο...

Αν ούτε αυτή η τεράστια επιτυχία της Όλγας Φιάσκα σε ευρωπαϊκό επίπεδο, που έρχεται να προστεθεί στα δεκάδες μετάλλια των αθλητών και των αθλητριών μας στα Πανελλήνια Πρωταθλήματα στίβου, δεν γίνει αφορμή να ξεκινήσει -αύριο κιόλας- η ανάθεση στον εργολάβο των νέων ταρτάν σε «Ταρλά» και «Κ. Κεντέρης», ειλικρινά αδυνατώ να σκεφτώ τι άλλο πρέπει να συμβεί επιτέλους για να καταλάβουν οι αρμόδιοι αυτοδιοικητικοί φορείς ότι ο κλασικός αθλητισμός όχι απλώς αξίζει, αλλά απαιτεί πλέον να αντιμετωπίζεται με σεβασμό, σοβαρότητα και αξιοκρατία.

Ο κλασικός αθλητισμός δείχνει το δρόμο. Και όσοι κλείνουν τα μάτια μπροστά σε τέτοιες τεράστιες διακρίσεις, μόνο αδαείς θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν. Είναι υποχρέωση της Περιφέρειας και του Δήμου να αντιμετωπίσουν κατάματα τις ελλείψεις στο στίβο. Και όχι, δεν είναι ίδια η ανάγκη για ένα συνθετικό τάπητα στα Χύδηρα ή το Λισβόρι, με δύο νέα ταρτάν σε Μυτιλήνη και Καλλονή. Ούτε είναι συγκρίσιμα τα μεγέθη. Και ας πάψει επιτέλους αυτή η λογική της ψηφοθηρίας στα χωριά του νησιού. Δεν τιμά κανέναν.

Πιθανότατα, όταν θα επιστρέψει με το καλό η Όλγα από την Ουγγαρία, στο αεροδρόμιο θα την περιμένουν οι τοπικοί μας άρχοντες για να τη συγχαρούν. Το μοναδικό που πρέπει να συμβεί τη στιγμή εκείνη, είναι να τους πάρει η ίδια η δευτεραθλήτρια Ευρώπης από το χέρι και να τους ζητήσει να περπατήσουν το ταρτάν, στο οποίο έκανε προπόνηση. Αν δεν ντραπούν με την κατάστασή του, την οποία εκατοντάδες παιδιά βιώνουν αγόγγυστα ως εδραιωμένη καθημερινότητα πια, δεν αξίζει ούτε να της σφίξουν το χέρι για την τεράστια επιτυχία της να ανέβει στο δεύτερο σκαλί της Ευρώπης.

Ως εδώ.-

Προσθήκη σχολίου

Βεβαιωθείτε ότι εισάγετε τις (*) απαιτούμενες πληροφορίες, όπου ενδείκνυται. Ο κώδικας HTML δεν επιτρέπεται.

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Powered by CJ web | Made with love by CJ web, Creative web Journey