Ο πιο ώριμος Αιολικός!

Πρώτη προπόνηση σήμερα για τον Αιολικό, στον «Ταρλά». Ώρα ήταν να μυρίσει λίγο… χορτάρι, να δούμε ξανά τις κυανόλευκες φανέλες στο γήπεδο, να αρχίσει η ποδοσφαιροκουβέντα για τη νέα χρονιά. Το ημερολόγιο γράφει 2 Αυγούστου. Πολλά τα έχουμε ζήσει ξανά. Όχι μια και δυο φορές. Περισσότερες. Ο πρωταγωνιστικός στόχος. Η άνοδος. Το όνειρο της επιστροφής στη Β’ Εθνική. Φέτος για ακόμα μία φορά, η ιστορία επαναλαμβάνεται. Ο Αιολικός κοιτάζει ψηλά. Τι έχει αλλάξει όμως σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια; Και γιατί φέτος υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες για να τα καταφέρει;

Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Η διοίκηση του Σταύρου Γριπιώτη εμφανίζεται πιο έτοιμη από ποτέ για την υπέρβαση. Μία γενική συνέλευση. Διεύρυνση του διοικητικού συμβουλίου. Χορηγοί των… πέντε ψηφίων. Πλάνο, σχεδιασμός, οργάνωση. Μαζί και η έγκαιρη συμφωνία για την παραμονή του Κώστα Ψυρόπουλου, για τον οποίο μένει να φανεί αν θα «σπάσει» την… κατάρα όσων συνεχίζουν από την περσινή χρονιά στην «ηλεκτρική» καρέκλα του πάγκου, αφού οι προκάτοχοί του -επί Σταύρου Γριπιώτη στην προεδρία- δεν μακροημέρευσαν στο ξεκίνημα της επόμενης χρονιάς. Το τεχνικό τιμ πλαισιώθηκε σε όλα τα πόστα, με τον Βασίλη Σταυρινό να συνεχίζει ως γυμναστής, τον Δημήτρη Πολυζώνη να αναλαμβάνει την εκγύμναση των τερματοφυλάκων και τον Νίκο Μαντζουράνη να μη χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις, προσφέροντας εγγυήσεις για τη φυσική κατάσταση που θα αποκτήσει η ομάδα την περίοδο της προετοιμασίας.

Η βάση δηλαδή υπάρχει, πάνω στην οποία θα πρέπει να «χτιστεί» το αγωνιστικό προφίλ των «κυανόλευκων». Εκεί, για πρώτη φορά στα χρονικά, ο Αιολικός ξεκινά με ένα τεράστιο πλεονέκτημα την προετοιμασία του. Διαθέτει από την πρώτη κιόλας προπόνηση όλους τους ποδοσφαιριστές του ρόστερ στη διάθεσή του. Έχει ολοκληρώσει τις μεταγραφές του πριν καν μπει στο γήπεδο για τον πρώτο… ιδρώτα της χρονιάς, με αποτέλεσμα να μην χρειάζεται να ψαχτεί για να καλύψει κενά, παρά μόνο εάν προκύψει κάποιο απρόοπτο στην πορεία. Τέτοια υλοποίηση μεταγραφικού σχεδιασμού θα ζήλευαν και μεγάλες ομάδες άλλων κατηγοριών. Κάτι που το πιστώνονται διοίκηση και προπονητής, έχοντας εντοπίσει από νωρίς τους στόχους τους, διαθέτοντας το απαραίτητο ρευστό για να κλειστούν έγκαιρα οι συμφωνίες, αλλά ταυτόχρονα εκπέμποντας υγεία προς τα έξω, ώστε να θεωρείται αυτή τη στιγμή ο Αιολικός ιδανική επιλογή ακόμα και για πρωτοκλασάτους παίκτες της κατηγορίας.

Ας πάμε και στα ενδότερα του ρόστερ. Ο φετινός Αιολικός έχει εξαρχής ένα μεγάλο προτέρημα, το οποίο ήταν ζητούμενο για τον Κώστα Ψυρόπουλο και τους ανθρώπους που «έτρεξαν» τις μεταγραφές. Να διαθέτει δηλαδή παίκτες, που θα μπορούν να προσφέρουν ποιοτικές λύσεις σε παραπάνω από μία θέσεις μέσα στην 11άδα. Με αυτόν τον τρόπο, ο έμπειρος προπονητής θα μπορεί να αναπροσαρμόζει τα πλάνα του στη διάρκεια της σεζόν, ανάλογα με τις ανάγκες που θα προκύπτουν, ενώ και μέσα στο ματς θα είναι πιο εύκολη η εναλλαγή σχηματισμών με την ταυτόχρονη μετατόπιση θέσεων μέσα στο γήπεδο. Και κάτι μου λέει, κρατήστε την ημερομηνία, πως το 3-5-2 ή το 3-6-1 θα «φορεθεί» αρκετά φέτος στη διάρκεια της χρονιάς...

Είναι όμως όλα τόσο ευνοϊκά για τον νέο Αιολικό, που θα αρχίσει να «χτίζεται» από σήμερα το απόγευμα; Όχι και αυτό πρέπει να είναι ξεκάθαρο σε όλους από τώρα, που είναι αρχή. Υπάρχει ένα βασικό μειονέκτημα, που θα πρέπει να ξεπεραστεί με πολλή δουλειά μέσα στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου. Πρόκειται για μία εντελώς καινούρια ομάδα, που πρέπει να βρει γρήγορα χημεία, ώστε να βγάλει το συντομότερο αυτοματισμούς. Από το περσινό ρόστερ έμειναν μόλις 8 ποδοσφαιριστές, από τους οποίους οι πέντε ξεκινούσαν βασικοί στην 11άδα. Ζαχαρής, Τάχιας, Κρητικός, Λαμπράκης και Ποτουρίδης είχαν αρκετές συμμετοχές και θα παλέψουν ξανά για μια θέση στο βασικό σχήμα, την ώρα που οι Λαλάς, Καπταγιάννης, Παπαδόπουλος έχουν αποδείξει πως είναι ικανότατοι να προσφέρουν λύσεις ανά πάσα ώρα και στιγμή. Μεγάλο στοίχημα αποτελεί ο νεαρός Παλαμουτσής, για τον οποίο υπάρχει ακόμα εκκρεμότητα ως προς την οριστικοποίηση της παραμονής του στην ομάδα, αφού κυνηγά το όνειρο μιας μεταγραφής σε ομάδα της Super League. Εφόσον μείνει στο ρόστερ του Αιολικού, ο ταλαντούχος μέσος θα είναι ο νεαρότερος παίκτης της ομάδας, αλλά ταυτόχρονα και ένα ακατέργαστο «διαμαντάκι» στα χέρια του Κώστα Ψυρόπουλου, ο οποίος τον ξέρει από πέρυσι και τον εμπιστεύεται με βάση τα δείγματα γραφής του.

Όσο για τους νεοαποκτηθέντες ποδοσφαιριστές, ίσως είναι και πάλι η πρώτη φορά που ο Αιολικός δεν κοίταξε τις εντυπώσεις, αλλά την ουσία. Άπαντες είναι παίκτες που προέρχονται από καλές χρονιές, έμπειροι με πολλές συμμετοχές στις εθνικές κατηγορίες και μάλιστα οι περισσότεροι σε ομάδες που έκαναν πρωταθλητισμό. Βεζιρτζόγλου, Τσουβαλτσίδης, Διαμαντίδης, Κουκουρώνας, Γιαννόπουλος, Κατσίκης και Βουτσιώτης ήρθαν με έναν και μοναδικό στόχο. Να ανέβουν επίπεδο με τον Αιολικό, επιστρέφοντας μαζί με την ομάδα της Μυτιλήνης στη Football League. Μαζί με τους εκτός νησιού, ήρθαν πέντε ταλαντούχοι Λέσβιοι παίκτες, δύο εκ των οποίων προέρχονται από εξαιρετική χρονιά στη Γ Εθνική με τις πρώην ομάδες τους. Ο Γιώργος Τσομπανέλλης από τον Διαγόρα Αγ. Παρασκευής και ο Γιώργος Μερτζάνης από τον Αγροτικό Αστέρα δείχνουν από νωρίς έτοιμοι να μπουν στο ροτέισον, ο Κλάους Σεφουλάι αποτελεί τεράστια επένδυση για το μέλλον, ενώ οι Γιαζιτζόγλου και Γιαγλής έρχονται με πίστη ότι μπορούν να σταθούν σε υψηλό επίπεδο, συμπληρώνοντας την 25άδα του ρόστερ.  

Τελειώσαμε; Όχι βέβαια. Υπάρχει ο Στρατής Βαλιός, που διαθέτει «βαρύ» βιογραφικό, αλλά προέρχεται από αγωνιστική απραξία ενός έτους, με τις τελευταίες συμμετοχές του στη Λαμία να έχουν γίνει τη σεζόν 2016-17. Ρίσκο; Για πολλούς μεγάλο. Προσωπικά όμως, έχω τεράστια εμπιστοσύνη στη διάθεσή του ποδοσφαιριστή, αλλά και στο κλίμα των αποδυτηρίων του Αιολικού. Σίγουρα η αποχή του ολόκληρη τη χρονιά πέρυσι αποτελεί πρόβλημα, αλλά ο Βαλιός δεν σταμάτησε ποτέ να προπονείται. Συν τοις άλλοις δεν αποτελεί μια προσθήκη στα τέλη Σεπτέμβρη, αλλά μια από τις πρώτες μεταγραφές του φετινού καλοκαιριού για τον Αιολικό. Θα βρίσκεται από την πρώτη μέρα της προετοιμασίας στο γήπεδο και αισθάνομαι, ότι έστω κι αυτή η μικρή αμφισβήτηση από μερικούς, θα του δίνει καθημερινά έξτρα κίνητρο για να τους αποδείξει πως έκαναν λάθος.

Κλείνοντας, είναι απαραίτητη η αναφορά σε εκείνους που θα υπερασπιστούν την εστία του Αιολικού φέτος. Τρεις κίπερς στην ηλικία των 21 ετών, με ξεκάθαρο ωστόσο το προβάδισμα του Λευτέρη Ζαχαρή, έναντι των Κουμπά και Παπάζογλου. Είναι επίσης η πρώτη φορά που ο Αιολικός δείχνει έμπρακτα στον Ζαχαρή πως τον εμπιστεύεται απόλυτα, δίνοντάς του τα γάντια του βασικού μετά τις 8 συμμετοχές του πέρυσι στον 7o Όμιλο. Κάτι παρόμοιο δε συνέβη ούτε μετά τα 17 ματς που έπαιξε τη σεζόν 2016-17, επίσης στη Γ’ Εθνική, αφού ο Γιάννης Πολλαετίδης έδειχνε στο ξεκίνημα πέρυσι να προτιμά τον Θανάση Γιώτα. Πλέον όμως, ο Ζαχαρής δεν έχει δίπλα του κάποιον εξίσου ή πιο έμπειρο τερματοφύλακα σε βιογραφικό. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο Κουμπάς και ο Παπάζογλου υστερούν κάπου. Εξάλλου, δεν επιλέχθηκαν τυχαία από τον Αιολικό, ενώ δουλεύοντας καθημερινά μέσα από τις προπονήσεις είναι σχεδόν βέβαιο ότι κάποια στιγμή θα κληθούν κι εκείνοι να υπερασπιστούν την εστία της ομάδας.

Εν κατακλείδι, όλα μέχρι τώρα κυλούν απόλυτα ορθολογικά. Ίσως ασυνήθιστο για τα δεδομένα του Αιολικού, αλλά εξαιρετικά ελπιδοφόρο σχετικά με το πώς μπορεί να εξελιχθεί η χρονιά. Τι μένει; Τα φιλικά προετοιμασίας, μέσα από τα οποία θα γίνει ανταγωνιστικό σύνολο η ομάδα. Εκεί πρέπει να πέσει πλέον το βάρος, με την ανάγκη για δυνατά ματς (μετά τα πρώτα δύο χαλαρά «ξεμουδιάσματα» απέναντι σε αδύναμους αντιπάλους) να κρίνεται επιτακτική. Στα απέναντι παράλια υπάρχει η πολύ δυνατή φέτος Ayvalıkgücü, που στοχεύει σε δική της άνοδο και ξεκίνησε προχθές την προετοιμασία, ενισχυμένη από δυνατές μεταγραφές. Στην Αθήνα βέβαια, η «δεξαμενή» ομάδων είναι τεράστια, αρκεί να μετακομίσει εκεί ο Αιολικός για 4-5 μέρες. Και φυσικά, ας μην ξεχνάμε ότι η πρόβα τζενεράλε έχει προγραμματιστεί για τις 9 Σεπτέμβρη στον «Ταρλά», ωστόσο στις 26 Αυγούστου θα έχει προηγηθεί το πρώτο επίσημο ματς στο ανανεωμένο Κύπελλο Ελλάδας. Από νωρίς στα «βάσανα» λοιπόν. Αλλά μακάρι να ήταν τέτοια όλα μας τα βάσανα…