Τα… ψέματα τελείωσαν!

Η αλήθεια είναι πως ο τίτλος του κειμένου μοιάζει κάπως παραπλανητικός. Βλέποντας κανείς τη φωτογραφία που το συνοδεύει, αντιλαμβάνεται πως αφορά τον Αιολικό και αμέσως ψάχνει να δει πού κρύβεται η ίντριγκα και ποιος θα τα… ακούσει. Δεν αναφέρομαι σε κάποιο φυσικό πρόσωπο. Κι αυτό γιατί ο μόνος που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ψεύτης και μάλιστα με ευκολία στο φετινό πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής είναι ο βαθμολογικός πίνακας του 7ου Ομίλου. Τώρα που το ξεκαθαρίσαμε αυτό, μπορούμε να ασχοληθούμε με τα πιο σημαντικά, αναλύοντας τα δεδομένα που έχει μπροστά της η ομάδα της Μυτιλήνης.

Είναι ψεύτικη η θέση των ομάδων στη βαθμολογία; Κάποιοι θα διαφωνήσουν, αλλά θεωρώ πως είναι. Με εξαίρεση το Αιγάλεω, που ακόμα κι αυτό ξεμάκρυνε στην κορυφή χωρίς καν να το πιστεύουν ούτε οι άνθρωποι του, με βάση την εικόνα του στο γήπεδο, όλα παραμένουν ανοικτά στη μάχη της 2ης θέσης. Στον αντίποδα, αν βγάλει κανείς από την εξίσωση τον Απόλλωνα Ερέτριας, κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στη μάχη της παραμονής. Ποιος τολμά λοιπόν να πει για παράδειγμα ότι ο Πανθηραϊκός, που μετά τις δύο κολλητές ισοπαλίες με Αιολικό και Καλλιθέα «φλέρταρε» με τη ζώνη του υποβιβασμού, δεν είναι ένας βασικός διεκδικητής των μπαράζ ανόδου; Ή ποιος μπορεί να «βαφτίσει» υποβιβασμένο τον Χαραυγιακό, που βρίσκεται εντός διακεκαυμένης ζώνης, όταν «μάτωσαν» να τον κερδίσουν Αιγάλεω και Αιολικός στην έδρα τους και δεν τα κατάφερε ο Ηλυσιακός εκτός, ενώ έκτοτε έχει πάρει σχεδόν όλους τους βαθμούς που διεκδίκησε απέναντι σε ομάδες με τον ίδιο στόχο;

Γι’ αυτό σας λέω. Ο βαθμολογικός πίνακας μπορεί να λέει και ψέματα, όπως τον βλέπουμε τώρα. Αλλά τα ψέματα τελείωσαν, που έλεγε και μια ψυχή κάποτε σε ένα θεατρικό! Το παραμύθι βαίνει προς τον επίλογο και τώρα είναι η στιγμή, που θα ξεχωρίσει το ψέμα από την αλήθεια. Έστω και αλληγορικά.

Ο Αιολικός έχει μπροστά του μια μεγάλη ευκαιρία. Αλλά για να την αξιοποιήσει και να βρεθεί στη 2η θέση, που οδηγεί στα μπαράζ ανόδου προς τη Football League, θα πρέπει να κάνει μια μεγάλη υπέρβαση. Δεν είναι κακός, ως αγωνιστικό σύνολο. Όμως από τη στιγμή που αποδυναμώθηκε στη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου, αντί να ενισχυθεί, ο Απόστολος Στύλος θα πρέπει να τραβήξει άσους από το μανίκι του για να είναι η δική του ομάδα εκείνη, που θα «καβατζάρει» τους υπόλοιπους στο τέλος. Και αν δεν προκύψει κάποια αξιοπρόσεκτη περίπτωση ποδοσφαιριστή, που να μπορεί να έρθει και να προσφέρει άμεσα στην 11άδα, ο φιλόδοξος τεχνικός είναι αναγκασμένος να το πράξει με κάποιον από τους υπάρχοντες παίκτες του ρόστερ.

Στην περίπτωση του Τιάγκο Λαρανζέιρα, ο Βραζιλιάνος αντικαταστάθηκε από τον Τζόρνταν Ουεντραόγκο κι αυτό ήταν αναμφίβολα μια έξυπνη κίνηση, αφού για τον Αιολικό έμοιαζε πολυτέλεια να διαθέτει ένα ντελικάτο 10άρι, όταν μπορεί να φορέσει τα παπούτσια της θέσης αυτής τόσο ο Λαμπράκης, όσο και ο Βουτσιώτης εναλλακτικά. Στην περίπτωση του Αδαμόπουλου, η αλλαγή με τον Μπουζούρα προσφέρει τη σιγουριά ενός παίκτη που έρχεται με 13 γεμάτα 90λεπτα στη Μυτιλήνη, αφού δεν είχε χάσει δευτερόλεπτο ως τώρα στη Χαλκίδα, γνωρίζοντας και τον όμιλο. Όμως ούτε Βεζιρτζόγλου αποκτήθηκε και το χειρότερο, ως σήμερα δεν έγινε καμία κίνηση ενίσχυσης στον άξονα, με έναν ανασταλτικό μέσο, όπως τόσο έντονα είχαν εκφράσει την επιθυμία και ο προπονητής, αλλά και η διοίκηση.

Επομένως, αν αναλογιστεί κανείς ότι ο Αιολικός αναζητούσε πριν τη μεταγραφική περίοδο πρωτίστως ένα 6άρι, το οποίο δεν δείχνει να βρίσκει, αφού ναυάγησε και η περίπτωση του Ραφαήλ Γιουκαρή από τα Τρίκαλα, στο συν-πλην η ομάδα βγαίνει αποδυναμωμένη. Τουλάχιστον με βάση αυτό που είχε από πριν στο μυαλό της να πράξει, ως προς την ανάγκη της για μεταγραφική ενίσχυση στη μάχη για την άνοδο.

Προσωπική μου άποψη είναι ότι ο Αιολικός, αν έπρεπε σήμερα να κάνει μία μεταγραφή, αυτή δεν θα ήταν ούτε αμυντικό χαφ, ούτε τερματοφύλακας. Αυτούς τους βρίσκεις εξάλλου το καλοκαίρι, όταν υπάρχουν και πολλές διαθέσιμες επιλογές. Τώρα, κανείς καλός δεν φεύγει από εκεί που βρίσκεται, για να έρθει στη Μυτιλήνη και να παίξει ποδόσφαιρο 2,5 μήνες με την προοπτική ενός ακόμα 30ήμερου ποδοσφαιρικής δράσης, αν πάει η ομάδα στα μπαράζ. Το ρόστερ έχει περισσότερο ανάγκη από έναν ακραίο μεσοεπιθετικό, που θα μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στις αντίπαλες άμυνες στο ένας με έναν. Έναν διεισδυτικό παίκτη, ταχυδυναμικό, που θα προκαλέσει ρήγματα. Μακάρι να αποδειχθεί τέτοιος ο Τζόρνταν. Στην κορυφή, θα κάνουμε το σταυρό μας να είναι ο Ποτουρίδης καλά, ως το βασικό όπλο του ρόστερ εκτελεστικά, ενώ στο κέντρο πολύ καλύτερα απ’ ότι πολλοί θα περίμεναν στέκεται ο Τσομπανέλλης, που μοιάζει απόλυτα συγκεντρωμένος και αγωνιστικά ώριμος. Επομένως, αυτοί είμαστε. Γνωριζόμαστε. Τους ξέρουμε. Τους εμπιστευόμαστε. Δεν υπάρχει εξάλλου καιρός για δάκρυα...

Ο Αιολικός έχει μπροστά του μια τετράδα αγώνων, που θα κρίνουν όλη τη χρονιά. Η αρχή, στο εκτός έδρας ματς με τον Άγιο Ιερόθεο, είναι το ήμισυ του παντός. Η ανάγκη για ένα μεγάλο «2» είναι δεδομένη από την αρχή της σεζόν. Τώρα όμως, η συγκυρία το επιτάσσει πιο πολύ από ποτέ, ώστε να αρχίσει να «μπολιάζεται» η ψυχολογία των παικτών με την άγνοια της απώλειας βαθμών, βαδίζοντας προς την τελική ευθεία. Στο επόμενο παιχνίδι με τον Ηλυσιακό στη Μυτιλήνη, η νίκη ήταν, είναι και παραμένει μονόδρομος, που σε έναν γεμάτο «Ταρλά» πρέπει να κατακτηθεί. Αν επιτευχθεί αυτό το «2 στα 2», ας προσπαθήσουν μετά να κερδίσουν αυτόν τον Αιολικό, τόσο το Αιγάλεω στο «Σίτι», όσο και η Θύελλα Καμαρίου στη Σαντορίνη.

Ασφαλώς στη μάχη για την κατάκτηση της 2ης θέσης ο Αιολικός δεν παίζει μόνος του. Όμως, η ευκαιρία μοιάζει ιδανική. Κερδίζεις όλα τα ματς και δεν σε νοιάζει τι κάνουν οι υπόλοιποι. Δύσκολο να συμβεί, το ξέρω, όμως το θέμα είναι να αντιληφθούν όλοι πως ο Αιολικός κρατά την τύχη του στα πόδια του. Εξάλλου, το απόλυτο δεν θα το κάνουν πιθανότατα ούτε οι άλλες ομάδες. Ο Ηλυσιακός έχει αυτή τη στιγμή ένα προβάδισμα 2 πόντων, όμως πολλά θα εξαρτηθούν από το Αιγάλεω, που μπορεί να παίξει ρυθμιστικό ρόλο. Αρχής γενομένης από την ερχόμενη Κυριακή, που ταξιδεύει στις Κυκλάδες για το ματς με τον Πανθηραϊκό. Ας μην ξεχνά κανείς, ότι οι πρωτοπόροι του 7ου Ομίλου φιλοξενούν στην έδρα τους και τον Αιολικό (17η) και τον Ηλυσιακό (21η).

Σε κάθε περίπτωση, ακόμα και αν ο Αιολικός δεν προβεί σε καμία επιπρόσθετη μεταγραφική κίνηση προσεχώς, είναι αναγκασμένος να λειτουργήσει ως το τέλος σα να έχει το πληρέστερο ρόστερ. Δεν περισσεύει κανείς. Και προφανώς, για να βρίσκεται στο έμψυχο δυναμικό αυτής της ομάδας, κανείς δεν είναι «λίγος» ποδοσφαιρικά. Είναι η ώρα λοιπόν, που πρέπει οι έμπειροι να βγουν μπροστά. Είναι η στιγμή που πρέπει οι νεότεροι να αρπάξουν την ευκαιρία και να δείξουν ότι μεγάλωσαν. Είναι η χρονιά, που μπορεί και πρέπει να γραφτεί ξανά ιστορία.