Αθλητικές υποτροφίες για 20η χρονιά από το Ίδρυμα Α. Γ. Λεβέντη

Μια σημαντική πτυχή της δυναμικής παρουσίας του Ιδρύματος Α. Γ. Λεβέντη αποτελούν οι Υποτροφίες Ολυμπιακής Προετοιμασίας, ένα θεσμό που δημιουργήθηκε το 1999, έχοντας προσφέρει μέχρι σήμερα συνολικά πάνω από 480 υποτροφίες τα τελευταία 20 χρόνια, δίνοντας τη δυνατότητα σε αθλητές και αθλήτριες ατομικών αθλημάτων από την Ελλάδα και την Κύπρο να αφοσιωθούν απρόσκοπτα στην προετοιμασία για τους επερχόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Στην προσπάθεια αυτή συμβάλλουν και φέτος, αλλά και για τα επόμενα δύο χρόνια μέχρι τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκυο, η Ελληνική Πρωτοβουλία (The Hellenic Initiative) και το Κοινωφελές Ίδρυμα Ιωάννη Σ. Λάτση, συνδράμοντας με τον τρόπο αυτό στην προαγωγή των αξιών του Ολυμπισμού και της αριστείας, και ενισχύοντας την αγάπη για τον αθλητισμό στην χώρα μας. Με την συνεργασία και των τριών Ιδρυμάτων προκηρύχθηκαν πριν λίγες ημέρες 41 υποτροφίες για αθλητικές επιδόσεις του 2018, σε αθλητές και αθλήτριες από την Ελλάδα και την Κύπρο που αγωνίζονται σε ατομικά ολυμπιακά αθλήματα.

Η κατάθεση υποψηφιοτήτων θα διαρκέσει ως τις 4 Δεκεμβρίου, ενώ η ανακοίνωση των υποτροφιών θα γίνει όπως κάθε χρόνο σε μια λιτή τελετή, τον τόπο και το χρόνο της οποίας θα ανακοινώσει προσεχώς το Ίδρυμα Α. Γ. Λεβέντη. Το ποσό της υποτροφίας που προσφέρεται είναι €4.000 για ένα χρόνο και απαραίτητη προϋπόθεση είναι οι αθλητές και οι αθλήτριες που θα το λάβουν, να μην έχουν άλλους χορηγούς.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στο πρόσφατο παρελθόν είχε τιμηθεί με υποτροφία του Ιδρύματος Α. Γ. Λεβέντη ο Λημνιός κωπηλάτης Παναγιώτης Μαγδανής, ενώ τη φετινή χρονιά αυξημένες πιθανότητες έχει η χάλκινη Ολυμπιονίκης από τη Λέσβο, Όλγα Φιάσκα, που βρίσκεται εξάλλου και ανάμεσα στις 12 υποψήφιες του Πανελλήνιου Συνδέσμου Αθλητικού Τύπου για την ανάδειξη της κορυφαίας του 2018.

Ποιος ήταν ο Α. Γ. Λεβέντης

Ο Αναστάσιος Γ. Λεβέντης γεννήθηκε στην Κύπρο τον Δεκέμβριο του 1902 στο ορεινό χωριό Λεμύθου, πατρίδα της μητέρας του Σαλώμης. Έκανε τις γυμνασιακές σπουδές του στη Σχολή Μιτσή στη Λεμύθου. Στο τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, αποφασισμένος να βελτιώσει τη μόρφωση και τις προοπτικές του, επισκέφθηκε τον μεγαλύτερο αδελφό του, Γεώργιο, που βρισκόταν ήδη στην Αίγυπτο. Από εκεί ταξίδεψε με πλοίο στη Μασσαλία, όπου πρώτα βρήκε δουλειά και, στη συνέχεια, ολοκλήρωσε τις εμπορικές σπουδές του στην École Supérieure de Commerce (Ανώτερη Εμπορική Σχολή) του Bordeaux. Μέσω μιας γνωριμίας στη Μασσαλία, το 1920 προσλήφθηκε από μια αγγλο-ελληνική εταιρεία (με έδρα το Manchester) σε αγροτική περιοχή της νοτιοανατολικής Νιγηρίας. Δύο χρόνια αργότερα, βρέθηκε στην Abeokuta στα νοτιοδυτικά της χώρας, για να εργαστεί σε μια βρετανική εταιρεία (επίσης με έδρα το Manchester), ως διευθυντής του παραρτήματός τους.

Ήταν, πάνω απ' όλα, ένας δυναμικός και εμπνευσμένος άνθρωπος με επιχειρηματικό πνεύμα. Το 1928, ήταν αναπληρωτής γενικός διευθυντής της εταιρείας G.B. Ollivants στη Νιγηρία, ενώ το 1929, σε ηλικία 26 ετών, μετατέθηκε στην Accra, πρωτεύουσα της Χρυσής Ακτής (σημερινή Γκάνα), για να αναλάβει ως γενικός διευθυντής τις δραστηριότητες της εταιρείας εκεί, καθώς και στην Ακτή Ελεφαντοστού και στο Τόγκο. Το 1936, ο Αναστάσιος Γ. Λεβέντης ίδρυσε τη δική του εταιρεία, την A. G. Leventis & Company Limited, με τη συμμετοχή του Γεώργιου Κεραλάκη και, λίγο αργότερα, του μικρότερου αδελφού του, Χρήστου (Χριστόδουλου) Λεβέντη. Το 1942, ο Χριστόδουλος μετακόμισε στη Νιγηρία με σκοπό την περαιτέρω επέκταση της εταιρείας. Σε λίγο καιρό, η A. G. Leventis & Company Limited ανταγωνιζόταν τις μεγάλες και εδραιωμένες από παλιά εμπορικές εταιρείες με έδρα την Αγγλία, τη Γαλλία και την Ελβετία που βρίσκονταν στην καρδιά της οικονομίας της αποικιακής Δυτικής Αφρικής. Στο ένα τέταρτο του αιώνα μετά το τέλος του πολέμου, η επιχείρηση άλλαξε και επεκτάθηκε με νέες δραστηριότητες στον βιομηχανικό και τον τεχνικό τομέα, μετατοπίζοντας στην πορεία το επίκεντρό της από την Γκάνα στην πολύ μεγαλύτερη οικονομία της Νιγηρίας. Όταν πέθανε ο Α. Γ. Λεβέντης το 1978, είχε γίνει μία από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις –και ένας από τους δύο μεγαλύτερους εργοδότες– στη Νιγηρία και ήταν έτοιμη να επεκταθεί και σε άλλα μέρη του κόσμου.

Οι επιχειρήσεις δεν ήταν όμως το μοναδικό ενδιαφέρον του Αναστάσιου Γ. Λεβέντη. Διορίστηκε επίτιμος Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στην Accra και αφοσιώθηκε ολόψυχα στην πολεμική προσπάθεια, συγκεντρώνοντας βοήθεια για τη δοκιμαζόμενη από τον πόλεμο κοινότητα. Επίσης, συνέβαλε σε πολλά προγράμματα για τη βελτίωση της ζωής στα χωριά της Κύπρου που συνδέονταν με την οικογένειά του, ενίσχυσε πολλούς φοιτητές στις σπουδές τους στο εξωτερικό και πρόσφερε βοήθεια σε πολλούς που είχαν ανάγκη. Ο Πρόεδρος Μακάριος, με τον οποίο είχε συνεργαστεί για να ιδρύσει την κύρια στέγη ηλικιωμένων στη Λευκωσία, αξιοποίησε την πολιτική εμπειρία του Αναστάσιου Γ. Λεβέντη σε πολλές συνόδους της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών και, το 1966, τον διόρισε πρώτο Πρέσβη και Μόνιμο Αντιπρόσωπο στην UNESCO, σε αναγνώριση της υποστήριξης που παρείχε στην εκπαίδευση και την πολιτιστική κληρονομιά της Κύπρου.

Η εισβολή στην Κύπρο το 1974 υπήρξε βαρύ φορτίο για τον Αναστάσιο Γ. Λεβέντη. Όχι μόνο καταλήφθηκε το χωριό του, η Πέτρα, από τον τουρκικό στρατό, με αποτέλεσμα την απώλεια του πολιτιστικού κέντρου και της οικογενειακής εκκλησίας που είχε χτίσει ο ίδιος εκεί, αλλά παράλληλα έπρεπε να χειριστεί, στην UNESCO, το επιτακτικό πρόβλημα της καταστροφής της κυπριακής πολιτιστικής κληρονομιάς από τους εισβολείς. Βοήθησε όσο μπορούσε για να επαναπατριστούν οι θησαυροί που κλάπηκαν και βγήκαν λαθραία από τη χώρα, αλλά, πάνω απ' όλα, έκανε ό,τι μπορούσε για να ανακουφίσει όσους είχαν πληγεί και τους πρόσφυγες. Η μεγάλη πίεση της εποχής εκείνης σίγουρα ευθύνεται για την τελευταία σοβαρή ασθένειά του, στα τέλη του 1976. Ο Αναστάσιος Γ. Λεβέντης πέθανε τον Οκτώβριο του 1978, έχοντας προνοήσει για τη δημιουργία ενός Ιδρύματος για την υποστήριξη εκπαιδευτικών, πολιτιστικών, καλλιτεχνικών και φιλανθρωπικών σκοπών στην Κύπρο, την Ελλάδα και αλλού.