Αρμενάκας για Παναθηναϊκό!

20/11/2018 - 15:18 Τελευταία τροποποίηση στις 22/11/2018 - 15:22

Αρμενάκας για Παναθηναϊκό!Γεννημένος στην Αμερική. Με καταγωγή από την Ελλάδα. Διεθνής με την Εθνική Αυστραλίας. Ο λόγος για τον 20χρονο μεσοεπιθετικό Πάνο Αρμενάκα, που έχει ρίζες από το Πλωμάρι και από τη Δευτέρα προπονείται στο Κορωπί για λογαριασμό του Παναθηναϊκού, περνώντας από το μικροσκόπιο του Γιώργου Δώνη.

Για την ιστορία του, έχουν γραφτεί πολλά. Ειδικά στο «SL». Ο Πάνος Αρμενάκας είναι εξάλλου ένας «δικός» μας άνθρωπος, αφού η σχέση του με το νησί παραμένει γερή από πολύ μικρή ηλικία.

Πατρίδα του ωστόσο νιώθει την Αυστραλία. Το παραδέχεται. Παρότι από τα 15 του χρόνια δήλωνε ανοικτός στο ενδεχόμενο κάποια στιγμή να παίξει στο ελληνικό πρωτάθλημα, αυτός ήταν ο βασικός λόγος που επέλεξε τα «Καγκουρώ» για να εκπροσωπεί. Όχι, εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με αμέλεια της ΕΠΟ. Ο Πάνος κλήθηκε από μικρός στο αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα, φόρεσε τη γαλανόλευκη, αλλά το παιδί έκανε την επιλογή του. Ήθελε Αυστραλία και παρότι ο παππούς δεν θα το ενέκρινε, θα πορευτεί με τα «καγκουρό».

Η ελληνική του καταγωγή κρατάει από τη Λέσβο, από την οποία ο παππούς του Παναγιώτης Αρμένακας έφυγε μετανάστης το 1960, ακολουθώντας την αδερφή του στην Ωκεανία. Εκεί έφτιαξε τη ζωή του, δούλεψε ως κηπουρός και γεννήθηκαν τα δύο παιδιά του, ο Ιωάννης και η Ειρήνη. Ο Πάνος έρχεται στη ζωή το 1998, αλλά είναι η εποχή που οι γονείς –ο Ιωάννης και η Αμερικανίδα μαμά του– ζουν στην Καλιφόρνια. «Μετακομίσαμε στο Σίδνεϋ όταν ήμουν πολύ μικρός κι εκεί έμεινα μέχρι τα δώδεκά μου χρόνια», διηγείται, αλλά στα μισά χρόνια της ντουζίνας, είχε αρχίσει ήδη να παίζει ποδόσφαιρο.

Ο Ιωάννης -τον οποίο ο Πάνος έχει ως πρότυπο- δεν κουράστηκε ποτέ να τρέχει για το παιδί του. Για την ακρίβεια, εκείνος φρόντισε για το γιο του, κάνοντας ένα σημαντικό τηλεφώνημα σε έναν παλαιό του συμμαθητή. «Σήκωσα το τηλέφωνο και ήταν ο Γιάννης. Είχα να τον ακούσω χρόνια. Μου είπε ότι ο γιος του παίζει ποδόσφαιρο και να πάω να τον δω στο πάρκο». Ο Πάνος ήταν τότε 3,5 ετών και ο άνθρωπος που θα γούρλωνε τα μάτια μπροστά στο θέαμα ενός μωρού να πασάρει με τη μία, να κάνει κοντρόλ και να τρέχει με τη μπάλα στα πόδια, ήταν ο Τζίμης Πατίκας! Η ιστορία ξεκινούσε…

Αυτόγραφο του μικρού Πάνου, στο Σύνδεσμο Φιλάθλων του Αιολικού στη Μυτιλήνη

Από τεσσάρων ετών ο Ιωάννης πήγαινε τον Πάνο στις προπονήσεις και ήταν εκείνος που με προσοχή και υπομονή υπόβλεπε την πρόοδό του και πρόσεχε για τις κινήσεις του. Δεν τον πείραζε να πληρώνει 4.000 δολάρια ετησίως για την ακαδημία της Μίλαν στην Αυστραλία, προκειμένου να προπονείται σωστά ο Πάνος και δε δίσταζε να απορρίψει προτάσεις από το εξωτερικό για να βεβαιωθεί ότι θα μεγαλώσει σωστά. Ήταν, όμως, τέτοιο το ταλέντο του μικρού, που δύσκολα θα μπορούσε να τον κρατήσει στην… περιορισμένη ποδοσφαιρικά Αυστραλία.

Στην Ακαδημία της Μίλαν ξεχώρισε νωρίς. Η τεχνική του κατάρτιση – απόρροια των πέντε χρόνων που έπαιζε futsal –έκανε ειδικούς και μη να ξετρελαίνονται. Οι μη ειδικοί τον «βάφτισαν» Ροναλντίνιο από τα εφτά του χρόνια και οι προπονητές του, ονόματα όπως ο Αντρέα Ικάρντι και ο Μίσα Ράντοβιτς, τον χαρακτήριζαν «σπάνιο ταλέντο» και προτιμούσαν να τον συγκρίνουν με κάτι πιο… ρεαλιστικό: Τον Ντέγιαν Σαβίσεβιτς! Παράλληλα, είχαν ενημερώσει την ιταλική Μίλαν για την περίπτωσή του και κάπως έτσι, σε πολύ νεαρή ηλικία είχε φτάσει η ώρα να τον μάθει ο κόσμος!

Το πλάνο ήταν πάντα να γίνει ποδοσφαιριστής. Αν ξέρεις την κλίση σου από μικρός, γιατί να την αφήσεις να χαθεί; 6 ετών πήγε στην Βαρκελώνη. Δοκιμάστηκε για τρεις εβδομάδες στη «Μασία» και απορρίφθηκε μετά επαίνων. Το πλάνο δεν άλλαξε. Αργότερα, θα δοκιμαζόταν και στην Μπόλτον, θα περνούσε από τον Άγιαξ  ̇συμπερασματικά, ποτέ δεν ήταν οι δοκιμές κάτι που τον τρόμαζε. Δοκιμαστικά, εξάλλου, βρέθηκε και στην Πορτογαλία, όντας το μόνο παιδί στην ακαδημία της Μίλαν που δεν ήταν Ιταλός.

Το 2010 στην Πορτογαλία, σε ένα τουρνουά κάτω των 12 ετών, από εκείνα που μαζεύεται όλη η αφρόκρεμα και όλοι οι μάνατζερ του πλανήτη, ο Πάνος έγινε τίτλος. Ήταν τότε που πέτυχε οκτώ γκολ σε εφτά ματς, δημιούργησε άλλα εφτά και αναδείχθηκε τρεις φορές κορυφαίος παίκτης του αγώνα. Την ανάδειξη την έκανε ο εκάστοτε διαιτητής που σφύριζε. Με αυτά τα γαλόνια επέστρεψε στην Αυστραλία, συνέχισε να παίζει με μεγαλύτερούς του προκειμένου να είναι δίκαιο και περίμενε την ευκαιρία του.

Το Λονδίνο τον κάλεσε ή τέλος πάντων η Γουότφορντ, που είναι λίγο έξω από την αγγλική πρωτεύουσα. Δεν ήταν η αγαπημένη του Άρσεναλ, αλλά μια χαρά έκανε τη δουλειά. Ήταν η στιγμή, που 14 χρονών πλέον, ο Πάνος Αρμενάκας θα εντασσόταν στην ακαδημία μιας επαγγελματικής ομάδας. Η πορεία του συνέχισε να είναι ανοδική, το ταλέντο του προσέλκυσε Λίβερπουλ, Άρσεναλ και Γιουνάιτεντ, ωστόσο το κοινό ιδιοκτησιακό καθεστώς Γουότφορντ και Ουντινέζε τον έστειλε για το επόμενο βήμα στην Ιταλία.

Στα 16 υπέγραψε για την τότε ομάδα του Αντρέα Στραματσόνι, έπαιξε και διέπρεψε στο πρωτάθλημα κάτω των 18 ετών, αλλά μετά την ενηλικίωσή του υπήρχε πρόβλημα. Στην Ιταλία δεν υπάρχουν Β’ ομάδες και έπρεπε να φύγει δανεικός. Η επιλογή της Β’ Εθνικής Βελγίου, όσο κι αν τον ενθουσίαζε τότε, ήταν μια παταγώδης αποτυχία και ένα μεγάλο πισωγύρισμα στην καριέρα του.

Ο Πάνος, ένα σύγχρονο δεκάρι, γρήγορο, ευέλικτο, με εκπληκτικό αριστερό πόδι, θα έπρεπε τώρα να είναι στους καλύτερους του κόσμου. Το 2015 μοιραζόταν τη λίστα με 49 ακόμα παιδιά (σ.σ. ανάμεσά τους και ο Λημνιός) και το σχέδιο έμοιαζε πλήρως επιτυχημένο. «Δεν με αγχώνει η πίεση. Είμαι φιλόδοξος και στόχος μου είναι να γίνω ένας από τους καλύτερους παίκτες του κόσμου».

Οι στόχοι και οι φιλοδοξίες δεν αποτυγχάνουν ποτέ. Απλώς, επαναπροσδιορίζονται.

Πηγή: sdna.gr

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Powered by CJ web | Made with love by CJ web, Creative web Journey