Όταν η αγάπη για το στίβο ξεπερνά όλες τις αντιξοότητες

Έχουμε ακούσει για περιπτώσεις αθλητών που διέπρεψαν στην πορεία τους μέσα στα χρόνια, αν και στο πρώτο διάστημα της ενασχόλησής τους με τον αθλητισμό αντιμετώπισαν πολλές δυσκολίες. Σε ότι αφορά τον στίβο, ποιος δεν γνωρίζει τη συγκινητική ιστορία του Αιθίοπα Χαϊλέ Γκεμπρεσιλασιέ, που χρειαζόταν να διανύσει 10 χιλιόμετρα κάθε πρωί για να πάει στο σχολείο και έφτασε να γίνει παγκόσμιος θρύλος στις μεγάλες αποστάσεις ή τον ταλαντούχο Τζούλιους Γιέγκο από την Κένυα, που προπονούνταν μόνος του στα χωράφια του χωριού του με αυτοσχέδια ακόντια, δίχως προπονητή, «ξεσηκώνοντας» τεχνικές μεγάλων αθλητών από το Youtube, στα διαλείμματα στο σχολείο, φτάνοντας να γίνει παγκόσμιος πρωταθλητής και ασημένιος Ολυμπιονίκης.

Θα αναρωτηθεί εύλογα κανείς, τι σχέση μπορεί να έχουν όλα αυτά, με μια εφημερίδα της Λέσβου. Κι όμως, εν έτη 2018, δεν είναι καθόλου μακρινά ή «ξένα». Ίσως κάπως διαφορετικά, ως συνθήκες, αλλά εξίσου συγκλονιστικά ως ιστορίες με αντίστοιχες παιδιών στο νησί μας και μάλιστα, επίσης, με… happy end.

Η Κατερίνα Τζινιέρη είναι μια νεαρή αθλήτρια, ηλικίας 16 ετών, από την πανέμορφη Ερεσό. Το ταλέντο της στο τρέξιμο την έφερε κάποια στιγμή στο στίβο και συγκεκριμένα στο Στάδιο «Κώστας Κεντέρης» της Καλλονής. Και το Σάββατο, αναδείχθηκε ασημένια πρωταθλήτρια Ελλάδας στα 100μ κορασίδων, στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Κ18, που διεξήχθη στην Κατερίνη. Ως εδώ όλα καλά…

Η πρωταθλήτρια του Αρισβαίου, όμως, δεν είναι μια απλή περίπτωση για τον κλασικό αθλητισμό της Λέσβου. Θέλοντας να εξασκήσει το ταλέντο της στα σπριντ, οι γονείς της την πηγαινοφέρνουν τρεις φορές την εβδομάδα στην Καλλονή, για να προπονηθεί στο Στάδιο «Κ. Κεντέρης». Συνολικά, 270 χιλιόμετρα τη βδομάδα, δύο ώρες στο δρόμο και ενδιάμεσα τουλάχιστον 1,5 ώρα προπόνησης υπό τις οδηγίες του Παναγιώτη Ψούχλου, ο οποίος –σε μια προσπάθεια να εκμεταλλευτεί και το πρωινό του Σαββάτου- την φιλοξενεί στο πατρικό του σπίτι, με τη μητέρα του, το βράδυ της Παρασκευής.

Παρέα με την Παναγιώτα και τη Φωτεινή από την Άγρα

Μαζί με την Κατερίνα, προπονούνται τόσο η συνομήλική της Παναγιώτα Τσαλαβούτη, όσο και η κατά ένα χρόνο μεγαλύτερη, Φωτεινή Ρουμελιώτη, οι οποίες κατάγονται από τη γειτονική Άγρα.

Η ιστορία της Παναγιώτας είναι επίσης αξιοπρόσεκτη. Μια νεαρή κοπέλα, που δεν είχε την παραμικρή σχέση με το στίβο μέχρι πριν λίγους μήνες. Μέλος επίσης του Αρισβαίου, πια, αποφάσισε να ταξιδέψει με έξοδα της οικογένειάς της στους Αιγαιοπελαγίτικους Αγώνες, τον περασμένο Οκτώβρη, στη Μύκονο. Περισσότερο για την παρέα, λιγότερο για τη συμμετοχή. Έτρεξε ωστόσο στην κούρσα των 80μ και δεν την πείραξε καθόλου η τελευταία θέση. Είχε «κολλήσει» το μικρόβιο του στίβου. Ο Παναγιώτης Ψούχλος κάτι είδε σε εκείνη. Και κατά την επιστροφή από τις Κυκλάδες, της ζήτησε να συνεχίσει να προπονείται μαζί με τη φίλη της, Κατερίνα. Σχεδόν 8 μήνες μετά, η Παναγιώτα Τσαλαβούτη κατακτούσε την 11^η θέση στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα κορασίδων στα 400μ και τη 12^η στα 400μ με εμπόδια. Διάνα δηλαδή, αν αναλογιστεί κανείς πως έχει όλο το μέλλον μπροστά της…

Η Φωτεινή Ρουμελιώτη κάνει τα ίδια αγωνίσματα με την Παναγιώτα, 400μ και 400 με εμπόδια. Στο πρόγραμμά της έχει κι εκείνη εκγύμναση τρεις φορές την εβδομάδα στην Καλλονή. Αν και στη διάρκεια της προετοιμασίας της έχασε αρκετές προπονήσεις, πάραυτα πραγματοποίησε εξαιρετικές εμφανίσεις, κατακτώντας στην κατηγορία των νεανίδων μια 7^η θέση στα 400μ με εμπόδια.

Σχολείο και… ταπεράκι

Κατερίνα, Παναγιώτα και Φωτεινή, για να προλάβουν όλες τις υποχρεώσεις τους τις ημέρες των προπονήσεων, αναγκάζονται να ξεκινήσουν αμέσως μετά το σχολείο τους στην Άντισσα, για το Στάδιο «Κ. Κεντέρης». Χρόνος για μεσημεριανό φαγητό στο οικογενειακό τραπέζι δεν υπάρχει, αλλά οι γονείς των παιδιών φροντίζουν για τα απαραίτητα. Ταπεράκι με σπιτικό φαγητό, δηλαδή και λίγη ξεκούραση στη διαδρομή με το αυτοκίνητο. Τρεις φορές τη βδομάδα, η ίδια ιστορία. Ακούραστοι όλοι τους. Τόσο οι αθλήτριες, όσο και οι γονείς τους. Στις 3 το μεσημέρι εκείνων των ημερών, ο Παναγιώτης Ψούχλος ξεκινά την προπόνηση και λίγο αργότερα παίρνουν το δρόμο προς την Ερεσό, επιστρέφοντας για το απαραίτητο διάβασμα.

Σα να λέμε… Αθήνα - Γιοχάνεσμπουργκ

Για να αντιληφθεί κάποιος το μέγεθος των χιλιομέτρων που διανύουν τα δύο κορίτσια με τους γονείς τους σε ετήσια βάση, αρκεί να κάνει 3-4 απλές μαθηματικές πράξεις. Ερεσός – Καλλονή: 45χλμ. Επί 2 με την επιστροφή, 90χλμ. Επί 3 φορές τη βδομάδα, 270χλμ. Επί 4 φορές το μήνα, 1.080χλμ. Επί σχεδόν 12 μήνες, κάτι λιγότερα από 13.000χλμ. Όσα δηλαδή, χωρίζουν χοντρικά την Αθήνα από την πρωτεύουσα της Νότιας Αφρικής, το Γιοχάνεσμπουργκ (12.964χλμ). 

Και μέσα σ’ όλα, ένας τραυματισμός

Στην περίπτωση της Κατερίνας, πέρα από τις αντιξοότητες υπήρχαν και ατυχίες. Αντιμετώπισε φέτος έναν δύσκολο τραυματισμό. Μια θλάση 2^ου προς 3^ου βαθμού, που την ανάγκαζε για όσο διάστημα έπρεπε να μείνει εκτός προπονήσεων, να επισκέπτεται καθημερινά τον προπονητή και φυσικοθεραπευτή της, για αποθεραπεία. Λόγω του συγκεκριμένου προβλήματος, η Τζινιέρη δεν πραγματοποίησε κανέναν αγώνα προετοιμασίας πριν τα Πανελλήνια Πρωταθλήματα, σε μια προσπάθεια να μη ρισκάρει πιθανή υποτροπή. Κατάφερε να βγει 5^η στα 100μ στην κατηγορία νεανίδων, ενώ κατέκτησε το ασημένιο στα 100μ και μια 4^η θέση στα 200μ στις κορασίδες. Μάλιστα, σε ότι αφορά το 200άρι, η Κατερίνα δεν είχε δουλέψει καθόλου το συγκεκριμένο αγώνισμα, ούτε σε μία μέρα προπόνησης, αφήνοντας με το στόμα ανοικτό όσους άκουγαν την ιστορία της και διαπίστωναν το μέγεθος του κατορθώματός της.

Αναγκαιότητα το νέο ταρτάν

Πριν λίγες μέρες, ανακοινώθηκε και επίσημα η έγκριση δαπάνης ύψους 700.000€ για την ανακαίνιση των ταρτάν στίβου στα Στάδια Μυτιλήνης και «Κ. Κεντέρης» Καλλονής. Πιστώσεις, που εντάσσονται στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων της Περιφέρειας Β. Αιγαίου και θα υλοποιηθούν σε συνεργασία με τον Δήμο Λέσβου. Είναι αναγκαιότητα πλέον, διαβάζοντας και τις μικρές ιστορίες πίσω από τις τεράστιες επιτυχίες, το διαχρονικό αυτό αίτημα των ανθρώπων του στίβου στο νησί μας να γίνει επιτέλους πράξη. Χωρίς καμία χρονοτριβή. Δεν υπάρχει άλλωστε καμία απολύτως δικαιολογία πια.

Η Κατερίνα Τζινιέρη, που –συγκριτικά με τις αντιπάλους της- έχει στα «πόδια» της τις μισές προπονήσεις τους στη διάρκεια της χρονιάς, θα εκπροσωπήσει σύντομα τη χώρα μας στη συνάντηση «Ελλάδας-Κύπρου». Το νέο ταρτάν λοιπόν, θα αποτελεί την ελάχιστη ένδειξη σεβασμού στους κόπους και τις θυσίες της, όπως και των υπολοίπων παιδιών, προπονητών, αλλά και γονέων, που κρατούν ψηλά τη σημαία της Λέσβου στις πιο σημαντικές εγχώριες και διεθνείς διοργανώσεις.

Ανατριχιάζουμε, στη σκέψη και μόνο του, τι θα μπορούσαν να είχαν πετύχει όλα αυτά τα παιδιά, αν προπονούνταν σε αξιοπρεπείς αθλητικές εγκαταστάσεις σε Μυτιλήνη και Καλλονή. Εσείς;