Τίποτα δεδομένο, τίποτα μακροπρόθεσμο!

Η περασμένη εβδομάδα ήταν γεμάτη από εντάσεις, εκνευρισμούς και κόντρες. Όχι στους δρόμους, αλλά μέσα στα γραφεία φορέων του τόπου μας, τους οποίους οι παράγοντες των εκπροσώπων της Λέσβου στις εθνικές ποδοσφαιρικές κατηγορίες δεν έδειξαν να σέβονται ιδιαίτερα.

Η συζήτηση για την παραχώρηση των γηπέδων Αγίας Μαρίνας και «Γεώργιος Σκούφος» σε Αιολικό και ΑΕΛΚ αντίστοιχα, προκάλεσε γκρίνιες και έφερε ξανά στην επιφάνεια έριδες, μίση, πάθη και προβληματισμούς. Η δημοτική αρχή, μην έχοντας ούτε τη θέληση αλλά ούτε και τη δυνατότητα να ξοδέψει χρήματα από τα ταμεία της για τη συντήρηση των γηπέδων της δύναμής της, έχει διαλέξει τον εύκολο δρόμο. Το θέμα είναι ότι μόνο εύκολες δεν αποδεικνύονται τελικά οι συνεργασίες που επιδιώκει μεν, απαιτούνται δε, για να ευοδωθούν οι προσπάθειες της.

Η ΠΑΕ ΑΕΛΚ αξιοποίησε τα προηγούμενα χρόνια μια έτοιμη αθλητική εγκατάσταση, πραγματοποιώντας εργασίες εκσυγχρονισμού της και μετατρέποντάς την σε προπονητικό της κέντρο. Το «Γεώργιος Σκούφος» όμως δεν έπαψε ποτέ να αποτελεί το μοναδικό γήπεδο με χόρτο, πλην του «Ταρλά» μέσα στη Μυτιλήνη, κάτι που το μετατρέπει και σε υποψήφια έδρα του Αιολικού για τα παιχνίδια, που δε θα μπορεί να χρησιμοποιήσει το Στάδιο της πόλης, λόγω των αγώνων της ΑΕΛΚ σε αυτό. Φυσιολογική απαίτηση, αν αναλογιστεί κανείς ότι το «Κ.Κεντέρης» στην Καλλονή είναι και αφημένο στη μοίρα του και 40 χιλιόμετρα μακριά από τη φυσική του έδρα.

Η πρόθεση της δημοτικής αρχής είναι ξεκάθαρη και κινείται στη λογική των προεκλογικών της δεσμεύσεων. Όλα για όλους. Σε αυτό μπορεί να μη συμφωνεί η καλλονιάτικη ΠΑΕ, που αρέσκεται να ζητά αποκλειστικότητες, μη θέλοντας να μοιραστεί με τον Αιολικό ούτε… πυρετό! Όμως το ερώτημα που τίθεται είναι εύλογο. Αν δεν υπήρχε η ΑΕΛΚ στη Super League, αν δεν υπήρχε ο Αιολικός στη Γ’ Εθνική στοχεύοντας ψηλότερα, τι θα έπραττε τότε ο Δήμος Λέσβου, που σήμερα βολεύεται με το γεγονός πως το χρήμα ρέει από τις ομάδες και τα δημοτικά γήπεδα συντηρούνται με ιδιωτική πρωτοβουλία;

Γενικώς, τι σκοπό έχει η δημοτική αρχή για τις αθλητικές εγκαταστάσεις του νησιού συνολικά; Το Κολυμβητήριο ρημάζει κυριολεκτικά, ενώ το Κλειστό της Νεάπολης, παρά το λίφτινγκ που του έγινε, παρουσιάζει ακόμη σημαντικά προβλήματα (τις προηγούμενες ημέρες μάλιστα έσταζε ξανά η οροφή). Ο χλοοτάπητας του «Κώστας Κεντέρης» στο Λεκανοπέδιο είναι σε κακό χάλι, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το συγκεκριμένο Στάδιο θα φιλοξενήσει το ερχόμενο φθινόπωρο τους Αιγαιοπελαγίτικους Αγώνες Στίβου και το ταρτάν του έχει σημαντικές φθορές, όπως εξάλλου συμβαίνει και με τον ανακαινισμένο «Ταρλά», για τον οποίο ξοδεύτηκαν 2εκ. ευρώ και κανείς από όσους στριμώχνονταν για να κόψουν την κορδέλα των εγκαινίων του δε σκέφτηκε το αυτονόητο, να προχωρήσει δηλαδή σε αντικατάσταση του, στηρίζοντας έμπρακτα και το στίβο.

Ο Δήμαρχος, ορθά σκεπτόμενος προσπαθεί να ενεργήσει δίκαια αναφορικά με τις δημοτικές εγκαταστάσεις, που πρέπει να αξιοποιούνται από όλους. Το παραχωρητήριο όμως που έχει υπογράψει ο Δήμος με την ΠΑΕ ΑΕΛΚ έχει εκτός από απαιτήσεις και υποχρεώσεις. Και θα είχε ενδιαφέρον να υπάρξει δημόσια μια ενημέρωση από την δημοτική αρχή, σχετικά με την απόδοση του περιβόητου 15% για τη χρήση του «Ταρλά», από έσοδα εισιτηρίων, πινακίδων και διαφημίσεων. Τα χρήματα αυτά εξάλλου, εφόσον εισπράττονται, θα μπορούσαν πολύ εύκολα ως ένα ξεχωριστό έσοδο να συντηρήσουν όχι μόνο τις υπόλοιπες αθλητικές εγκαταστάσεις του νησιού, αλλά και να χρηματοδοτήσουν ενδεχομένως εργασίες απαραίτητες για τον εκσυγχρονισμό και άλλων γηπέδων εντός και εκτός της πόλης της Μυτιλήνης. Τα ίδια φυσικά θα ισχύουν και για τον Αιολικό, εφόσον προβιβαστεί στη Football League και γίνει εκ νέου ΠΑΕ. Έως τότε, δεν πρέπει να παραγνωρίζεται το ότι ως ερασιτεχνικό σωματείο ακόμα, όλα όσα αναλαμβάνει να διεκπεραιώσει σε επίπεδο γηπέδων έγκεινται αποκλειστικά και μόνο στη διάθεση των διοικούντων του, ως ένα δείγμα καλής θέλησης. Και αυτή είναι μια πολύ σημαντική διαφορά...

Συμπερασματικά, οφείλει η δημοτική αρχή να ασχοληθεί πιο σοβαρά με το κομμάτι του αθλητισμού, αξιοποιώντας το δυνατό όπλο των αθλητικών εγκαταστάσεων που διαθέτει, οι οποίες αποτελούν «μήλο της έριδος» για ΑΕΛΚ και Αιολικό. Ταυτόχρονα όμως, καλείται να έχει στο πίσω μέρος του μυαλού γύρω από κάθε μακροπρόθεσμη συμφωνία της, πως η συμμετοχή μιας ομάδας σε κάποια κατηγορία δεν έχει συγκεκριμένη διάρκεια, όπως η δική της θητεία. Επομένως τίποτα δεν μπορεί να θεωρηθεί δεδομένο από τώρα για την επόμενη τριετία ή πενταετία...

* Το άρθρο δημοσιεύτηκε στη στήλη "Editorial" της αθλητικής εφημερίδας "ΡΕΒΑΝΣ των Σπορ", τη Δευτέρα 9-2-2015