"Μπάλα στον Αέρα" 99 FM. Ακούστε Ζωντανά
Η συμμετοχή της Κασσάνδρας Ντερβίση στο Βαλκανικό Πρωτάθλημα στίβου κάτω των 18 ετών ήταν μια πραγματική επιβράβευση των κόπων της πρωταθλήτριας της Αθλοκίνησης Μυτιλήνης, που πάλεψε πολύ σκληρά και φέτος για να βρεθεί στην κορυφή της Ελλάδας. Η εμπειρία της από τη συμμετοχή με την εθνική ομάδα σε μια διεθνή διοργάνωση ήταν ιδιαίτερη, αποκαλύπτοντάς την στο «SL», μαζί με άλλες σημαντικές εξελίξεις σε ότι αφορά την αθλητική της καριέρα.
«Η συμμετοχή μου στους Βαλκανικούς Αγώνες ήταν μια δικαίωση των κόπων μου. Ίσως ο αγώνας να μην πήγε έτσι όπως θα ήθελα. Αλλά και μόνο που εκπροσώπησα την Ελλάδα σε μια τέτοια διοργάνωση, μου αρκεί.», ανέφερε αρχικά η Κασσάνδρα Ντερβίση.
Στη συνέχεια αναφέρθηκε συνολικά στη φετινή της σεζόν, τονίζοντας με παράπονο πως κάποιοι την αμφισβήτησαν: «Ήταν μια δύσκολη χρονιά, με τα πάνω της και τα κάτω της. Δεν τα παράτησα όμως. Είπα ότι θα το φτάσω μέχρι το τέρμα και ότι βγει. Τα δύο χρυσά μετάλλια στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα με δικαίωσαν και έκλεισαν κάποια στόματα. Υπήρξαν άνθρωποι που στις επιτυχίες μου ήταν δίπλα μου, ενώ στις αποτυχίες μου ήταν απέναντι.»
Η Κασσάνδρα αντιμετώπισε στη διάρκεια της χρονιάς κάποια σκαμπανεβάσματα, αλλά όπως δηλώνει στο «SL» έμαθε να γίνεται πιο δυνατή μέσα από όλη αυτή τη διαδικασία: «Ο αθλητισμός με έκανε μαχήτρια και με βοήθησε και στη ζωή μου. Με έκανε να πιστεύω σε εμένα, να μην αφήνω κανέναν να με μειώνει και να με αδικεί.»
Θέλοντας να ευχαριστήσει όσους ήταν στο πλευρό της όλο αυτό το διάστημα, η πρωταθλήτρια Ελλάδας των 3.000μ και 2.000μ στιπλ κορασίδων, δήλωσε: «Δεν θα μπορούσα να καταφέρω τίποτα αν δεν με στήριζε η οικογένεια μου και φυσικά ο προπονητής μου, Γρηγόρης Κοντός, ο οποίος 7 χρόνια τώρα ήταν δεύτερος πατέρας μου. Επίσης ένα μεγάλο ευχαριστώ θα ήθελα να πω και στον κ. Αντώνη Πρίμο, που με βοήθησε σημαντικά, όσο καθόταν πάνω από το κεφάλι μου τα τελευταία χρόνια, δείχνοντας μου τεχνικές για το αγώνισμά μου και τα εμπόδια.»
Για το τέλος όμως, η Κασσάνδρα Ντερβίση άφησε μια είδηση, που ασφαλώς για όσους αγαπούν τον στίβο φέρνει μαζί και μια μικρή στεναχωριά, όσο κατανοητή κι αν είναι έστω και προσωρινά. «Ο αγώνας μου στο Βαλκανικό Πρωτάθλημα ήταν ο τελευταίος. Με έχει πιάσει μια μελαγχολία, που για ένα χρόνο δεν θα ασχοληθώ ξανά με τον στίβο, αφού δίνω Πανελλήνιες. Όμως θα επανέλθω δυναμικά. Όταν αγαπάς κάτι τόσο, δεν το παρατάς.»
