Κρίμα να πρωταγωνιστεί η διαιτησία...

Δεδομένου ότι ο ημιτελικός ανάμεσα σε Διαγόρα Αγίας Παρασκευής και Αιολικό ήταν ουσιαστικά ένας πρόωρος τελικός στο θεσμό, αφού αγωνίζονταν οι δύο κατά τεκμήριο καλύτερες ομάδες του νησιού, που εκπροσωπούν άλλωστε το νησί στη Γ' Εθνική, θα περίμενε κανείς να σταθεί στο ύψος της και η διαιτησία.

Αναμφίβολα, έτσι όπως εξελίχθηκε το ματς και από τον τρόπο που διαχειρίστηκαν τα 90+ αγωνιστικά λεπτά οι διαιτητές, ενδεχομένως και να ήταν ατυχής ο ορισμός τους σε ένα τέτοιας σημασίας παιχνίδι. Ειδικά, όταν ο Σύνδεσμος Λέσβου διαθέτει στις τάξεις του πιο έμπειρους διαιτητές και μάλιστα στους πίνακες εθνικών κατηγοριών.

Σε κάθε περίπτωση όμως, είναι απαράδεκτο να εκτοξεύονται απειλές κατά ζωής από την κερκίδα ή να εκσφενδονίζονται αντικείμενα προς τους διαιτητές για μια (ακόμα και λανθασμένη) απόφαση τους. Από τη στιγμή που ο Βουρανής με τους βοηθούς του φεύγουν για τα αποδυτήρια και επί μία ώρα αρνούνται να συνεχίσουν το ματς, ειδικά μετά την ένταση που προκλήθηκε κατά την αποχώρηση τους από το γήπεδο, είναι ολοφάνερο ότι δέχθηκε πιέσεις για να παιχτεί το υπόλοιπο του αγώνα κι αυτό τον καθιστά ευάλωτο συνολικά.

Χαρακτηριστικά απούσα η αστυνομία τη στιγμή της διακοπής, δεν προστάτεψε τους διαιτητές, με τον παρατηρητή Λ. Σταυρινό να ζητά ενισχύσεις που έφτασαν με καθυστέρηση. Εν κατακλείδι, είναι πολύ κρίμα που σε τέτοια ματς, τα οποία θα έπρεπε να είναι γιορτή του ποδοσφαίρου, οι πρωταγωνιστές να μην είναι οι παίκτες...