Γλείφουν εκεί που... έφτυναν!

Με μία σπασμωδική κίνηση, τρεις μόλις μέρες πριν την εκπνοή της μεταγραφικής περιόδου, το Διοικητικό Συμβούλιο του Αιολικού αποφάσισε -έχοντας προφανώς λύσει όλα του τα υπόλοιπα προβλήματα- να… γεφυρώσει ως δια μαγείας και το χάσμα με την εδώ και δύο χρόνια συμπολίτισσά ΑΕΛΚ, ζητώντας -σα να του… χρωστούσε η καλλονιάτικη ΠΑΕ- τρεις παίκτες και μάλιστα «άμεσα» για την ενίσχυσή του στην προσπάθεια που καταβάλλει να κατακτήσει την άνοδο στη νέα κατηγορία!

Στην επιεικώς πρόχειρη επιστολή, την οποία φέρνει αποκλειστικά στη δημοσιότητα σήμερα το «SL» και σε καμία περίπτωση δεν τιμά ούτε την ιστορία, ούτε το χαρακτήρα του ιστορικού σωματείου, το νέο διοικητικό συμβούλιο του Αιολικού επιχείρησε χθες την παύση του «ακήρυχτου πολέμου» με την ΑΕΛΚ, προτείνοντάς της -χωρίς να υπάρχει προηγουμένως καμία απολύτως προεργασία- να… κάνει εκείνη το πρώτο βήμα «για να αφεθούν πίσω οι όποιες διαφορές πιθανόν να υπήρχαν».

Η απάντηση της ΑΕΛΚ φυσιολογικά ήταν αρνητική, με τον Πρόεδρο της ΠΑΕ κ. Νίκο Μιχαλάκη να μεταφέρει τηλεφωνικά σε μέλος του συμβουλίου του Αιολικού τη σχετική του απόφαση.

Οι αρνητικές εντυπώσεις αυτής της ατυχέστατης προσέγγισης, τόσο χρονικά, όσο και για τον τρόπο που αυτή επιχειρήθηκε, σε μία περίοδο μάλιστα που διαφαινόταν πως στην ομάδα της Μυτιλήνης φυσά άνεμος ανανεωτικός, μένουν στην πλευρά του Αιολικού, δημιουργώντας πολλά ερωτηματικά ως προς τις σκέψεις, τις προσδοκίες και την εκτέλεση της ιδέας από εκείνους που τη συνέλαβαν.

Γιατί αρκετά μέλη του σημερινού συμβουλίου, με πρώτο απ' όλους τον Πρόεδρο του Αιολικού κ. Ταξιάρχη Βέρρο, έχουν πρωταγωνιστήσει κατά τη διετία που διανύουμε σε αυτήν την ιδιαίτερα σκληρή κόντρα μεταξύ των δύο σωματείων -που συμπερασματικά πάει πίσω το λεσβιακό ποδόσφαιρο-.

Ποιος μπορεί να ξεχάσει τις επώνυμες καταγγελίες μέχρι και για μεθοδεύσεις της ΑΕΛΚ περί του "εξοστρακισμού" του Αιολικού από τον "Ταρλά", αλλά και τα υπονοούμενα για τον... κρυφό ρόλο των Καλλονιατών στις κακές περσινές διαιτησίες, οι οποίες κόστισαν την απώλεια του τίτλου, της ανόδου και γενικά μιας ολόκληρης χρονιάς; Μήπως κι αυτές οι αναφορές αποσκοπούσαν στις εντυπώσεις και όχι στην ουσία;

Με διαμορφωμένο αυτό το σκηνικό... μίσους, συντηρούμενο επιμελώς από παράγοντες και μετακινούμενους «στρατιώτες» των δύο «αυλών», τόσο από τη μία όσο και από την άλλη πλευρά, η διοίκηση του Αιολικού θεώρησε χθες, ότι με μία απλή επιστολή, μια συνάντηση ή κάποιο τηλεφώνημα, θα έβαζε τέλος στην κόντρα.

Χωρίς προηγουμένως να έχει προετοιμάσει το έδαφος για μία τέτοια πρωτοβουλία, χωρίς να έχει εξαντλήσει τις δυνατότητές της να ενισχύσει την ομάδα με διαθέσιμους παίκτες από την αγορά, χωρίς να έχει κατορθώσει φέτος να υποστηρίξει ικανοποιητικά το κύρος και την αξιοπρέπεια της ιδέας, που εκπροσωπεί αυτός ο Αιολικός στο λεσβιακό ποδόσφαιρο.

Σε κάθε περίπτωση, όποια κι αν είναι η σημερινή δυναμική του Αιολικού, κανείς, ακόμα κι αν κατέχει θέση Προέδρου, Αντιπροέδρου ή εξωδιοικητικού, ακόμα κι αν βρίσκεται στην πιο δύσκολη συγκυρία, δεν έχει το δικαίωμα να μετατρέπει σε «επαίτη» ένα σύλλογο, που θεωρείται συνώνυμο μέχρι σήμερα της ιστορίας και των επιτυχιών του λεσβιακού ποδοσφαίρου.

Ειδικότερα σε ότι αφορά στην περίφημη υπόθεση συμφιλίωσης Αιολικού - ΑΕΛΚ ή ΑΕΛΚ - Αιολικού αν προτιμάτε, θεωρούμε πως δε βοηθούν τα επικοινωνιακά "τρικ", που στην προκειμένη περίπτωση είναι και ατυχή. Αρκεί η σοβαρότητα, οι αμοιβαίες και ουσιαστικές υποχωρήσεις, αλλά και η πραγματική διάθεση για ομόνοια και σύμπνοια, τόσο από τη μία όσο και από την άλλη πλευρά.

Είναι πραγματικά άστοχο να προσπαθεί αυτή τη στιγμή ο Αιολικός, έχοντας δεδομένη την άρνηση της ΠΑΕ ΑΕΛΚ ως προς την παραχώρηση παικτών, να της... φορέσει την ταμπέλα της "σκάρτης", έπειτα από μια τόσο πρόχειρη προσέγγιση και μάλιστα απαιτώντας άμεσες απαντήσεις σε τόσο στενά χρονικά περιθώρια. Μπορεί η φίλαθλη κοινή γνώμη του νησιού να επιθυμεί να δει τις δύο ομάδες να συμπράττουν για το καλό του λεσβιακού ποδοσφαίρου, όμως δεν πείθεται εύκολα από τέτοια "τεχνάσματα".

Ο Αιολικός είχε όλο το χρόνο μπροστά του ώστε να προετοιμαστεί, να καταστρώσει το επικοινωνιακό του πλάνο και να καταθέσει έγκαιρα στην ΠΑΕ ΑΕΛΚ μια πρόταση, που θα του εξασφάλιζε τουλάχιστον ότι θα αντιμετωπιστεί με σοβαρότητα. Κάτι που δεν έγινε. Και σε αυτό δεν ευθύνονται οι Καλλονιάτες...

Όταν πέρυσι τέτοιο καιρό περίπου, ο Αιολικός πρότεινε τη διεξαγωγή φιλικού μεταξύ των δύο ομάδων σε μία πραγματική κίνηση καλής θέλησης, που θα άνοιγε το δρόμο της συμφιλίωσης, λέχθηκε ότι λόγω της αρνητικής του απάντησης ο Πρόεδρος της ΠΑΕ ΑΕΛΚ φάνηκε μικρόψυχος. Με την τωρινή πρόταση τους ωστόσο, οι άνθρωποι του Αιολικού αποδεικνύονται το λιγότερο «κουτοπόνηροι»...