Απομυθοποίηση ιστορίας και συμβόλων από Μιχαλάκη

Η είδηση της βραδιάς κατά τη χθεσινή κρίσιμη Γενική Συνέλευση του Αιολικού, δεν αφορούσε τελικά τον ίδιο τον Αιολικό, αλλά γενικότερα το λεσβιακό ποδόσφαιρο. Κι αυτό γιατί για πρώτη φορά, έστω και δια στόματος Σταύρου Γριπιώτη, ο ισχυρός παράγοντας της ΠΑΕ ΑΕΛΚ Νίκος Μιχαλάκης, παρουσίασε μέρος των σχεδίων και των προβληματισμών του για το μέλλον του λεσβιακού ποδοσφαίρου που επαφίεται -σε πολύ μεγάλο βαθμό- στη βούλησή και στα επενδυτικά του σχέδια.

Έτσι όπως παρουσιάστηκε η πρόταση του κ. Μιχαλάκη στη Γενική Συνέλευση του Αιολικού –μετά από επαφή που είχε προ ημερών με τους Σταύρο Γριπιώτη και Παναγιώτη Τρύφωνα- ο Πρόεδρος της ΠΑΕ ΑΕΛΚ, διαθέτοντας απόλυτη δύναμη και αυτοπεποίθηση αυτή τη στιγμή, δεν έδειξε να συγκινείται ιδιαίτερα από τη δεδομένη δυναμική που μπορεί να του προσδώσει η διαχείριση μιας ΠΑΕ με το συνθετικό «Αιολικός» στην επωνυμία της. Ούτε όμως και από τη μέχρι τώρα αξιόλογη διαδρομή της «Καλλονής», της οποίας είναι διατεθειμένος να "θυσιάσει" το όνομα, για χάρη της νέας ομάδας που επιθυμεί να δημιουργηθεί και να καταξιωθεί επί των ημερών του, αποτελώντας αποκλειστικά δικό του προϊόν και φέροντας ουσιαστικά τη δική του υπογραφή.

Ως εκ τούτου, με την πρόταση της δημιουργίας μίας νέας ενιαίας ομάδας στο νησί που θα φέρει ταυτόχρονα και ένα εντελώς νέο όνομα (δίχως τα συνθετικά "Αιολικός" ή "Καλλονή") και που ενδεχομένως θα εκπροσωπήσει για πρώτη φορά τη Λέσβο στη Super League, δικαιολογημένα -ως ένα μεγάλο βαθμό- δείχνει πως ο ίδιος αντιλαμβάνεται ότι η μελλοντική ιστορία του λεσβιακού ποδοσφαίρου -έτσι κι αλλιώς- θα γραφτεί από τη δική του μελάνη.

Παράλληλα -με την επιφύλαξη αλλαγής των προθέσεών του, αλλά και του αν όντως αυτό που κατατέθηκε ως πρότασή του από τον Σταύρο Γριπιώτη, είναι απόλυτα ακριβές- θεωρεί πως η επιτυχημένη διαδρομή του στα ποδοσφαιρικά δρώμενα του νησιού, έχει απομυθοποιήσει ουσιαστικά την ιστορία και τα σύμβολα του παρελθόντος, καθώς και το όποιο λαϊκό έρεισμα ακόμη διατηρούν εκείνα, στις μέρες μας.

Από τη μεριά τους, οι περισσότεροι από όσους συμμετείχαν στη Γενική Συνέλευση, δεν ερμήνευσαν την πρόταση αυτή ως «συγχώνευση», αλλά ως... παράδοση όπλων και τιμών στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Του μοναδικού ισχυρού χαρτιού του Αιολικού αυτή τη στιγμή, της λαοφιλίας του δηλαδή, της αναγνώρισής του πανελλαδικά με το συγκεκριμένο brandname, αλλά και της δυναμικής του κόσμου του, ο οποίος ψάχνει σοβαρή αφορμή ενεργοποίησης.

Και ουσιαστικά, όπως διαμορφώνεται η κατάσταση, στην όποια επαφή των εκπροσώπων του Αιολικού με τον κ. Μιχαλάκη και την ΠΑΕ ΑΕΛΚ, επί της ουσίας δεν εμπεριέχεται κανένα απολύτως όφελος για τη συνέχιση της 38χρονης πορείας του ιστορικού σωματείου, ως οντότητα, στα ποδοσφαιρικά δρώμενα της Ελλάδας.

Συμπερασματικά, η «πρόταση» Μιχαλάκη αποτελεί μία υπενθύμιση της σκληρής πραγματικότητας προς την ομάδα του Αιολικού. Πως είτε θα «τελειώσει» μόνος του αγωνιστικά, λόγω των δικών του τραγικών χειρισμών τα τελευταία χρόνια, είτε θα «τελειώσει» καταστατικά λόγω των υφιστάμενων εξελίξεων στο λεσβιακό ποδόσφαιρο, στο οποίο καλώς ή κακώς δεν είναι εκείνος πλέον ο πρωταγωνιστής.