"Μπάλα στον Αέρα" 99 FM. Ακούστε Ζωντανά
Ο Μαροκινός Χουσεϊν, πέρασε από την Ασία στον πρώτο ευρωπαϊκό σταθμό που συνάντησε τη Λέσβο, επισήμως θεωρείται «λαθρομετανάστης», με έναν όρο που σηκώνει τεράστια κουβέντα, αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε να καταγράψει την καλύτερη επίδοση για αθλητή από τη Λέσβο τα τελευταία χρόνια στον Κλασσικό Μαραθώνιο Αθηνών! Η εφημερίδα «Εμπρός» και η συντάκτρια Ανδρονίκη Κουτσαβλή με ρεπορτάζ της ανέδειξε αυτήν την πολύ ιδιαίτερη ιστορία και σας την αναδημοσιεύουμε αυτούσια.
Ο Χουσεΐν είναι ένας αθλητής φυλακισμένος. Δεν μπορεί να τρέξει σε πανελλήνια πρωταθλήματα ούτε σε άλλους αγώνες, γιατί επισήμως… δεν υπάρχει. Ζει στη Λέσβο «παράνομα», μια και επί χρόνια δε γίνεται δεκτό το αίτημά του να του χορηγηθεί πολιτικό άσυλο. «Τρέχει λοιπόν για τον εαυτό του, γιατί του αρέσει αυτό που κάνει», είπε μιλώντας στο «Ε» ο προπονητής του ομίλου Αθλοκίνηση, Χάρης Πετρόπουλος, για τον αθλητή του Χουσεΐν Χμεϊντούχ, που διακρίθηκε με την επίδοσή του στον 31ο Κλασσικό Μαραθώνιο Αθηνών. Τερμάτισε 19ος στη γενική κατάταξη, όταν οι συμμετέχοντες έφταναν τους 31.000, ενώ βγήκε 12ος στην κατηγορία του και όγδοος ανάμεσα στους αθλητές τού ΣΕΓΑΣ.
Η εμφάνιση αυτή αποτελεί την καλύτερη των τελευταίων ετών για αθλητή της Λέσβου, ενώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο Χουσεΐν έχει διακριθεί με τις επιδώσεις του σε πολλούς αγώνες. Ο πρώτος μαραθώνιος στον οποίο πήρε μέρος, ήταν εκείνος της Θεσσαλονίκης, όπου κατέκτησε την τέταρτη θέση στην κατηγορία του.
«Όταν ξεκίνησα να πάω στην Αθήνα, όλοι μου έλεγαν να πάω για την εμπειρία, καθώς εκτιμούσαν ότι θα ερχόμουν 40ός ή κοντά σε αυτήν τη θέση, αφού άρχισα να προπονούμαι πριν ενάμιση χρόνο. Όμως εγώ πίστεψα στον εαυτό μου και τα κατάφερα, τα κατάφερα και με τη βοήθεια του προπονητή μου, καθώς αν δεν υπήρχε αυτός, δε θα μπορούσα να πάρω μέρος στον Κλασσικό Μαραθώνιο. Εκείνος ήταν που έδωσε τα χρήματα για τα εισιτήριά μου», είπε ο αθλητής.
Η «οδύσσεια»
Ο Χουσεΐν έφυγε από το Μαρόκο πριν από τέσσερα περίπου χρόνια, μαζί με ένα φίλο και συναθλητή του, ψάχνοντας να βρει μια άλλη χώρα, ένα καλύτερο μέλλον. Πέρασε στην Ισπανία, τον απέλασαν και από το Μαρόκο ξανά, πέρασε στην Τουρκία και από εκεί στη Λέσβο. «Το νησί μού θυμίζει πολύ την πατρίδα μου. Κατέθεσα αίτημα πολιτικού ασύλου, ωστόσο απάντηση ακόμη δεν έχω πάρει», λέει ο Χουσεΐν, ο οποίος μένει στο νησί με προσωρινή άδεια παραμονής, την οποία ανανεώνει κάθε εξάμηνο.
Αυτό πρακτικά σημαίνει, όπως εξηγεί ο προπονητής του, ότι δεν μπορεί να πάρει μέρος σε αγώνες ούτε με τα χρώματα της Ελλάδας, ούτε με τα χρώματα του Μαρόκου. Δεν μπορεί να πάρει μέρος σε πανελλήνιους ούτε σε διεθνείς αγώνες, εγκλωβισμένος έτσι σε μια ιδιότυπη «φυλακή» που δημιουργείται γύρω του λόγω της γραφειοκρατίας, αλλά και της καρκινοβασίας ορισμένων υπηρεσιών που δεν κάνουν δεκτό το αίτημα του Χουσεΐν για άσυλο χωρίς ταυτόχρονα και να του το αρνούνται.
Τραγική ειρωνεία, το ότι ο συναθλητής του, που μαζί ξεκίνησαν το μεταναστευτικό ταξίδι, κατέληξε στην Ισπανία και τώρα αγωνίζεται με τα χρώματα της Εθνικής Ισπανίας. «Αν ο Χουσεΐν βρισκόταν σε μια άλλη χώρα, τώρα ίσως να ήταν πρωταθλητής της χώρας αυτής», λέει ο προπονητής του.
Το όνειρο του 27χρονου Χουσεΐν είναι να του χορηγηθεί πολιτικό άσυλο και να μπορεί έτσι να παίρνει μέρος σε όλους τους αγώνες. Όπως ο ίδιος εξομολογήθηκε, θέλει να πάρει μέρος στους Ολυμπιακούς τού Ρίο ντε Τζανέιρο. Τους τελευταίους μήνες ο Χουσεΐν δουλεύει στο Κέντρο Πρώτης Υποδοχής, στη Μόρια, ως διερμηνέας στα γαλλικά και τα αραβικά. Όταν δε δουλεύει, βρίσκεται στο γήπεδο, όπου απλά… τρέχει.
Ο προπονητής τού Χουσεΐν, Χάρης Πετρόπουλος, μίλησε με τα καλύτερα λόγια για το «μαθητή» του. Ένα παιδί που από μικρό έχει μάθει να αγωνίζεται και να προσπαθεί να ξεπεράσει τα εμπόδια που του παρουσιάζονται. Ο ίδιος πιστεύει στις δυνατότητες του αθλητή και σημειώνει ότι με ακόμη περισσότερη προπόνηση και εμπειρία, μπορεί να έρθει πρώτος στο Μαραθώνιο σε αγώνα ανάμεσα σε Έλληνες αθλητές. Παράλληλα, σημειώνει ότι αν ο αθλητής είχε την οικονομική στήριξη που του πρέπει και που δικαιούται δεδομένων των μέχρι τώρα επιδόσεών του, θα μπορούσε να είχε ξεδιπλώσει όλο του το ταλέντο και θα τύγχανε μεγαλύτερης αναγνώρισης.
