"Μπάλα στον Αέρα" 99 FM. Ακούστε Ζωντανά
Η Λέσβος μπορεί να μην έχει σπουδαίες διακρίσεις στο μπάσκετ ως σήμερα, όμως από τη νέα αγωνιστική περίοδο θα μπορεί να υπερηφανεύεται ότι έχει το δικό της εκπρόσωπο στο NCAA, το κολλεγιακό πρωτάθλημα μπάσκετ των ΗΠΑ! Ο Μυτιληνιός Μάρκος Ψημίτης, που ξεκίνησε την καριέρα του στον Αρίωνα και έπαιξε κάποια ματς στο πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής με τον Παπάδο Γέρας, πήρε με το «σπαθί» του μεταγραφή στο Πανεπιστήμιο του Saint Louis, κερδίζοντας το σεβασμό προπονητών και αντιπάλων.
Ο νεαρός γκαρντ αποφοίτησε το 2013 από το Πειραματικό Λύκειο Μυτιλήνης και πήρε τη μεγάλη απόφαση να φύγει για τις ΗΠΑ, προκειμένου να συνδυάσει τις σπουδές του με το αγαπημένο του μπάσκετ, κυνηγώντας το αμερικανικό όνειρο! Φοίτησε στο Harris - Stowe State University, συμμετέχοντας στη National Association of Intercollegiate Athletics (NAIA) Division, ένα πρωτάθλημα κάτω από το NCAA και κατάφερε όχι μόνο να εξελιχθεί μπασκετικά, αλλά και να κερδίσει επαίνους για την ακαδημαϊκή του πορεία με τη συνολική του βαθμολογία. Έπαιξε σε 27 ματς με τη φανέλα των «Hornets» και τράβηξε τα βλέμματα του Saint Louis, κερδίζοντας τη μεταγραφή του στους «Billikens», αποκτώντας έτσι την ευκαιρία να αγωνιστεί από τη νέα περίοδο στη Division 1 του NCAA…
{Έντυπη έκδοση "ΡΕΒΑΝΣ των Σπορ"} - Συνέντευξη στον Βαγγέλη Παπαντώνη
Μ.Ψ.: «Ειναι πολύ διαφορετική από της Ελλάδας! Μεγάλες αποστάσεις, γρήγοροι ρυθμοί, πολύς ανταγωνισμός και το σύνδρομο της επιτυχίας. Εδώ είσαι «υποχρεωμένος» να πετύχεις σε ό,τι κάνεις, το απαιτεί η αμερικανική νοοτροπία! Από την πρώτη στιγμή πιέζεσαι να βάλεις στόχους και να τους κυνηγήσεις. Ακόμη και αν δεν σου το πει κάποιος ρητά, το καταλαβαίνεις ότι έτσι λειτουργεί το σύστημα!»
Μ.Ψ.: «Σίγουρα είναι μια πολύ μεγάλη αλλαγή για έμενα και μου πήρε κάποιο χρόνο για να προσαρμοστώ, αλλά είναι ένα συναίσθημα πραγματικά απερίγραπτο! Ο ανταγωνισμός είναι τεράστιος και ουσιαστικά πρέπει να αποδεικνύεις την αξία σου καθημερινά! Καταλαβαίνεις ότι όσο πιο υψηλό είναι το επίπεδο τόσο πιο μεγάλη είναι η δυνατότητα για εξέλιξη για ένα αθλητή! Οι εγκαταστάσεις σίγουρα είναι κάτι που δεν έχω βιώσει πουθενά στην Ελλάδα! Τα περισσότερα γήπεδα σε αυτό το επίπεδο έχουν τη δυνατότητα να φιλοξενήσουν αρκετές χιλιάδες θεατές και υπό τις καλύτερες συνθήκες! Παρόλο που το NCAA προστατεύει αυστηρά τον ερασιτεχνικό χαρακτήρα του αθλητισμού, η οργάνωση των κολλεγιακών αθλητικών τμημάτων είναι τόσο σοβαρή και συστηματοποιημένη, που θα τη ζήλευαν ακόμη και επαγγελματικά σωματεία στην Ευρώπη!»
Μ.Ψ.: «Δεν πιστεύω ότι είναι θέμα ταλέντου! Θέληση και ταλέντο υπάρχουν παντού! Θα έλεγα ότι το νησί μας σίγουρα έχει έλλειψη σε αθλητικές εγκαταστάσεις. Γειτονικά νησιά έχουν τρία και τέσσερα κλειστά γήπεδα ενώ η Λεσβος έχει ένα και αυτό ειναι εκτός πόλης! Σίγουρα θα υπήρχε μεγαλύτερη εξέλιξη αν οι ομάδες μπορούσαν να περάσουν περισσότερο χρόνο στο γήπεδο.»
Μ.Ψ.: «Σίγουρα ήταν μια δύσκολη απόφαση για όλους μας, αλλά θεωρήσαμε ότι ειναι η καλύτερη επιλογή για το μέλλον μου. Θυσιάζεις πολλά όταν φεύγεις τόσο μακριά, όμως πιστεύω ότι όλα γίνονται για ένα καλύτερο μέλλον! Ήθελα πάντα να συνδυάσω το μπάσκετ σε ένα υψηλό επίπεδο με τις σπουδές μου και γνώριζα ότι στην Ελλάδα αυτό είναι κάτι πολύ δύσκολο. Οι γονείς μου ήταν πάντα στο πλευρό μου και θα υποστήριζαν κάθε επιλογή μου, είτε αποφάσιζα να μείνω στην Ελλάδα είτε οχι! Οι πρώτες σκέψεις άρχισαν όταν εγώ ο ίδιος είδα τον εαυτό μου να εξελίσσεται ως παίκτης, κάτι που έγινε στις αρχές του λυκείου, έχοντας πάντα στο μυαλό ότι το λιγότερο ένα πτυχίο ειναι απαραίτητο στην εποχή μας!»
Μ.Ψ.: «Ήταν μια χρόνια προσαρμογής για μένα στο κολλεγιακό μπάσκετ αλλά και στη ζωή της Αμερικής! Προπονητές, παίκτες και καθηγητές με βοήθησαν παρά πολύ σε κάθε επίπεδο, εντός και εκτός παρκέ, να βελτιωθώ και να προσαρμοστώ πλήρως στους πολύ γρήγορους ρυθμούς της Αμερικής! Το να έχεις κάποιον Έλληνα μαζί σου σίγουρα είναι κάτι χρήσιμο και ειδικά έναν συμπαίκτη, με τον οποίο μπορείς να συνεννοείσαι εύκολα εντός του παρκέ! Η προσαρμογή έγινε αυτομάτως πιο εύκολη και για τους δυο μας! Θα ήθελα να ευχηθώ καλή επιτυχία στον Γιάννη στο μέλλον του!»
Μ.Ψ.: «Η πρώτη σκέψη που μου πέρασε ήτανε ότι δεν έκανα ό,τι μπορούσα για να νικήσει η ομάδα, μιας και χάσαμε εκείνο το παιχνίδι, οριακά βέβαια. Σιγουρα ήταν μια καλή εμφάνιση και ήμουν χαρούμενος, αλλά πάντα σκέφτομαι πώς θα μπορούσα να είχα συνεισφέρει ακόμα πιο πολύ!»
Μ.Ψ.: «Πέρασαν πολλές σκέψεις από το μυαλό μου. Σίγουρα μια από αυτές ήταν ότι τους είχα κεντρίσει το ενδιαφέρον, αλλά ήξερα ότι δεν έπρεπε να μείνω εκεί και ότι η σεζόν μόλις άρχιζε και έπρεπε να δουλέψω σκληρά εντός και εκτός παρκέ για να συνεχίσω να εξελίσσομαι!»
Μ.Ψ.: «Η πανεπιστημιακή ζωή, ειδικά για έναν αθλητή, είναι αυστηρά προγραμματισμένη. Η καθημερινότητα μου είναι πολύ συγκεκριμένη μέσα στη βδομάδα! Ξυπνάω 6:30 το πρωί, τρώω πρωινό με τους συμπαίκτες μου και στη συνέχεια θα κάνουμε κάποιο είδος ενδυνάμωσης ή ατομικής προπόνησης μικρής διάρκειας, πριν αρχίσουν τα μαθήματα κατά τις 9 το πρωί! Τα μαθήματα διαρκούν συνήθως μέχρι τις 12:00 για εμάς τους αθλητές, έτσι ώστε να μπορέσουμε να φάμε κάτι για μεσημέρι και να αρχίσουμε προπόνηση κατά τις 14:00. Άναλογα με την μέρα, η προπόνησή μας μπορεί να διαρκέσει από 3 μέχρι και 4 ώρες, που σημαίνει ότι από τις 6 το απόγευμα και μετά πρέπει να διαβάσουμε, να ξεκουραστούμε και να χωρέσουμε ότι άλλο είδος ψυχαγωγίας ή δραστηριότητας μπορούμε! Σπουδάζω αθλητική διοίκηση και μάρκετινγκ, κάτι που δεν υπάρχει ως οργανωμένος κύκλος σπουδών στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή. Ναι, οι βαθμοί μου στο πρώτο εξάμηνο ήταν άριστοι και θέλω να συνεχίσω έτσι.»
Μ.Ψ.: «Σίγουρα είναι μια στιγμή που την έχω ονειρευτεί! Όταν ήρθα στις ΗΠΑ είχα στο μυαλό μου αυτή την εικόνα και τώρα ανυπομονώ να γίνει πραγματικότητα! Σίγουρα θα είναι και μια δικαίωση για την οικογένειά μου, που με στηρίζει στις επιλογές μου, αν και οι γονείς μου πιστεύουν ότι η μόρφωσή μου είναι εξίσου, αν όχι πιο σημαντική, από το μπάσκετ!»
Μ.Ψ.: «Μια συμμετοχή στη March Madness θα ήταν μια μεγάλη επιτυχία και για την ομάδα, αλλά και για μένα φυσικά, δεδομένου ότι πρέπει να κάνουμε μια αψεγάδιαστη σεζόν για να βρεθούμε στο τουρνουά του Μαρτίου!»
Μ.Ψ.: «Κατ’ αρχάς, δε νομίζω να έχω κατορθώσει ακόμη κάτι τόσο σημαντικό για να δίνω συμβουλές. Μέχρι το σημείο που βρίσκομαι, όμως, θα έλεγα πρώτα απ’ όλα πως χρειάζεται να πιστεύει κανείς ότι όλα είναι δυνατά και τίποτα δεν είναι απίθανο! Επίσης, να δουλεύει πολύ στους βασικούς τομείς του μπάσκετ αν θέλει να φτάσει σε ένα υψηλό επίπεδο και να μην επηρεάζεται πολύ από ό,τι βλέπει στο NBA! Μεγάλο ρόλο στο μπάσκετ πάντα θα παίζει η φυσική κατάσταση και η ενδυνάμωση επίσης. Αλλά πιστεύω ότι το πιο σημαντικό ειναι να πιστέψει κανείς στον εαυτό του και να βάλει στόχους ρεαλιστικούς και εφικτούς!»
Μ.Ψ.: «Τα προβλήματα υποδομών και οργάνωσης στη Λέσβο αφορούν όλες τις αθλητικές δραστηριότητες. Υπάρχει ένα ζήτημα νοοτροπίας σ’ εμάς, συνδέουμε αποκλειστικά τον αθλητισμό με τον πρωταθλητισμό και τον πρωταθλητισμό με τους νέους. Στην πραγματικότητα, η αθλητική φιλοσοφία δεν έχει ηλικία, επειδή είναι ένας τρόπος ζωής που σου δίνει ευεξία, ευχαρίστηση και αισθητική απόλαυση, είτε αθλείσαι είτε απλά παρακολουθείς. Ανεξάρτητα από την ηλικία. Ήταν μια ευχάριστη έκπληξη για μένα να δω στην Αμερική πόσοι άνθρωποι νέοι, μέσης ή μεγαλύτερης ηλικίας έρχονται σταθερά στα παιχνίδια του κολλεγιακού πρωταθλήματος, μόνοι τους ή με τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους! Αν μιλούσα με τον Δήμαρχο ή την Περιφερειάρχη, όμως, και ειδικά για το νεανικό αθλητισμό και το μπάσκετ, θα τους έλεγα ότι ένα νησί σαν τη Λέσβο με δεκάδες αθλητικά σωματεία δεν μπορεί να έχει ένα κλειστό γήπεδο και μάλιστα σε κακή κατάσταση! Ο πολιτισμός συμπεριλαμβάνει και τον αθλητισμό. Αν η Λέσβος θέλει να γίνει πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης το 2021, πρέπει να ενδιαφερθεί σοβαρά, να ενισχύσει τις υποδομές και τις πρωτοβουλίες, που στοχεύουν στην ανάπτυξη του μαζικού αθλητισμού!»
Μ.Ψ.: «Στη Μυτιλήνη θα βρεθώ ξανά στα μέσα Μαΐου για να χαλαρώσω και να απολαύσω το νησί μας, αλλά σίγουρα και για να συνεχίσω τις καλοκαιρινές μου προπονήσεις! Φυσικά, δεν θα παραλείψω να έρθω στο διαγωνισμό!
